Oi synexeis maxes den exoun noima.. H Libertad deixnei to dromo (by Klaras)

Day 1,262, 03:26 • Published in Greece Greece • by Thanasis Klaras



Απ’ ότι φαίνεται, σήμερα η ηλεκτρονική μας χώρα θα καταλάβει για μια ακόμα φορά την περιοχή του Μαρμαρά. Δε μπορώ να θυμηθώ ποια φορά είναι αυτή που καταλαμβάνουμε τη συγκεκριμένη περιοχή εδώ και 15 μήνες που παίζω erep.

Καιρό τώρα σκεφτόμουν να δημοσιεύσω κάποιες σκέψεις μου και η σημερινή μέρα μου φάνηκε καλή ευκαιρία. Πάμε να τα βάλουμε κάτω λοιπόν σιγά σιγά.


ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ?

Στην περιοχή μας λοιπόν εδώ και μήνες συμβαίνει ένα πολύ απλό πράγμα. Η χώρα μας επιτίθεται στην Τουρκία και την καταλαμβάνει. Ύστερα η Τουρκία ανακαταλαμβάνει τις περιοχές της και αντεπιτίθεται. Ίσως καταλαμβάνει κάποιες ελληνικές περιοχές και ίσως κάποιες βουλγαρικές. Ύστερα η Ελλάδα απελευθερώνει τις περιοχές της και αντεπιτίθεται. Αυτός ο αέναος κύκλος επαναλαμβάνεται συνεχώς χωρίς σταματημό. Χωρίς κόπο. Πέφτουν εκατοντάδες εκατομμύρια damage. Πέφτουν χιλιάδες ευρώ και το μόνο αποτέλεσμα είναι η αλλαγή χρωμάτων στο χάρτη που διαρκεί από λίγες μέρες έως λίγες βδομάδες.

Παράλληλα σε όλο αυτό, προστίθεται η Κύπρος που δεν έχει κύπριους, η Fyrom και διάφορα ξένα τανκς (εκατέρωθεν) κάτι που απλά ανεβάζει τα χρήματα που ξοδεύονται σε αυτές τις μάχες.

Αν σε όλα αυτά κανείς προσθέσει τη χρήση scripts και bots, τις προσωπικές φιλοδοξίες κάποιων και τις συνεχείς αλλαγές στο παιχνίδι, καταλήγουμε σε ένα αρκετά ζοφερό περιβάλλον που μονάχα κάνει τους ιδιοκτήτες του παιχνιδιού να τρίβουν τα χέρια τους.


ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ e-ΧΑΡΤΗ?

Όχι. Συμβαίνουν σε όλες τις χώρες που έχουν μεγάλο πληθυσμό. Δηλαδή σε όλες τις χώρες που μπορεί να δημιουργηθεί RL φανατισμός και να οδηγήσει πολλούς παίχτες να βγάλουν το άχτι τους στο παιχνίδι.

Χαρακτηριστικές περιοχές είναι η Southern Great Plain και η Liaoning. Δισεκατομμύρια damage. Χιλιάδες ευρώ. Εκατοντάδες ώρες. Και ποιο το αποτέλεσμα? ΚΑΝΕΝΑ.




ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕΣΩ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ?

Γιατί πολύ απλά υπάρχουν τα game mechanics και τα rl κολλήματα.

Με βάση τα game mechanics δεν υπάρχει στο παιχνίδι ολοκληρωτική νίκη.

ΑN μετά από κάποιο διάστημα κατοχής μιας περιοχής, αυτή γινόταν original region και έτσι σταμάταγαν τα rw τότε τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Εκτός ίσως από την πρωτεύουσα του αντίπαλου κράτους, ας πούμε, για να μην εξαφανίζονταν για πάντα κάποιες χώρες από το erep και μπαίναμε έτσι σε μια λογική highlander.

ΑΝ επίσης υπήρχε όριο στο πόσο wellness μπορεί να αναπληρώσει κάποιος σε μια μέρα (είτε από food, είτε από health packs) και έτσι δε βλέπαμε καταστάσεις που μια μάστερκαντ μπορεί να καθορίσει το σύνολο των συσχετισμών στο παιχνίδι, τότε πάλι θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.

ΑΝ επίσης οι παίχτες του παιχνιδιού αντιλαμβάνονται ότι μιλάμε για pixels και όχι για κανονικά χωράφια, τότε θα αντιλαμβάνονταν ότι ένα 5% στην παραγωγικότητα δεν είναι τόσο σημαντικό για να πέσουν εκατομμύρια damage. Επίσης ότι αν τελικά είναι τόσο σημαντικό, τότε μπορούμε να το βρούμε και αλλού και όχι μόνο στο έδαφος του rl «εχθρού» μας.

ΑΝ οι παίχτες αντιλαμβάνονταν ότι υπάρχουν και άλλες χώρες στο παιχνίδι που εκεί παίζουν και άλλοι άνθρωποι και έχουν και αυτοί δικαίωμα να παίξουν, ακόμα και αν είναι λιγότεροι ή όχι τόσο πλούσιοι, τότε επίσης τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Όμως μάλλον αυτά, δεν είναι τόσο αυτονόητα σε όλους όσο είναι σε μένα και στο κόμμα μου ή στη στρατιωτική μου ομάδα.

Η κοινότητά μας (όπως και οι άλλες κοινότητες του παιχνιδιού), δε μπορεί να πάρει μια βαθιά ανάσα και να δει τα πράγματα λίγο ψύχραιμα. Παρά μόνο πέφτει με τα μούτρα στη μάχη και στη μάστερκαρντ, σε έναν πόλεμο χωρίς ουσία. Έτσι λοιπόν καταλήγει όλο το πολεμικό κομμάτι του παιχνιδιού να ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ.

Το LSP και η Libertad όμως δε μπορεί συνεχώς ούτε να προσπαθεί να βάζει μυαλό σε όλους τους υπόλοιπους, ούτε και να «τα ακούνε» συνεχώς ως προδότες.




ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ?

Καταρχήν σε αυτό εγώ λέω απλά «Κάντε ότι καταλαβαίνετε! Δικά σας τα χρήματά σας, δικά σας τα cheats, δικά σας και τα κολλήματα. Δε μπορείτε να ζητάτε από μένα να σας πω πώς να παίξετε εσείς το παιχνίδι σας.».

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι σας πω τον τρόπο με τον οποίο έχω αποφασίσει να παίζω εγώ το παιχνίδι.

Το βασικό λοιπόν για μένα και τα υπόλοιπα παιδιά που σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο είναι να περνάμε καλά! Μάλιστα, να περνάμε καλά χωρίς να χαλάμε το παιχνίδι του άλλου. Έτσι δε θέλουμε να εκλέγουμε τους δικούς μας με μούλτις γιατί έτσι χαλάμε το παιχνίδι αυτουνού που αξίζει να εκλεγεί. Δε θέλουμε να σπρώχνουμε εκατοντάδες ευρώ στις μάχες γιατί έτσι χαλάμε το παιχνίδι αυτουνού που μπαίνει για να διασκεδάσει και να χαρεί. Δεν κυνηγάμε bh όταν τα διεκδικούν μικροί παίχτες γιατί έτσι τους τη χαλάμε εντελώς, ίσα ίσα τους σπρώχνουμε και προμήθειες για να το σιγουρέψουν. Όποιος και να 'ναι.

Μας ενδιαφέρει να διεκδικούμε το δικαίωμα των μικρών χωρών να υπάρχουν. Περιπτώσεις όπως του Περού, της Βολιβίας και λιγότερο της Β. Κορέας είναι χαρακτηριστικές. Και αλήθεια δε μας ενδιαφέρει σε ποια συμμαχία είναι. Όλοι έχουν δικαίωμα να παίζουν και εμείς χαιρόμαστε να λειτουργούμε μέσα σε αυτή την προσπάθεια.

Δε μπαίνουμε στο τριπάκι των αέναων μαχών, των εκατομμυρίων damage, των άπειρων ευρώ και του μηδαμινού νοήματος. Αυτό, το αφήνουμε σε σας που κατά πώς φαίνεται σας διασκεδάζει. Μη μας ζητάτε όμως και εξηγήσεις που διαφωνούμε.

Το θέμα είναι ότι μερικοί από σας είστε αθεράπευτοι:



Καλή διασκέδαση λοιπόν στην Αγιά Σοφιά. Εμείς λέμε να πάμε να βοηθήσουμε κάπου που πραγματικά μας έχουν ανάγκη, σέβονται τα 2.000.000 damage που κάνουμε κάθε μέρα και μας ευγνωμονούν για αυτό.

Καλή Δύναμη και Καλά Μυαλά!