Για το όνομα

Day 1,048, 03:16 • Published in Greece Ireland • by F. Castro
Πράξη πρώτη: Για το όνομα


Δεν πρόκειται να κουράσω με ιστορικά γεγονότα, στα οποία άλλωστε δεν είμαι και ειδήμων.
Με βάση το γεγονός ότι ως Έλλην θεωρούνταν αυτός που μετείχε της Ελληνικής παιδείας, θα μπορούσε κανείς να πεί ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες. Έτσι, οι Μακεδόνες συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Αλέξανδρος ο Β’ είχε Έλληνες δασκάλους κτλ. Από την άλλη όμως, ας μην ξεχνάμε τις αντιπαλότητες μεταξύ Φιλλίπου και Ελληνικών πόλεων και τους μεταξύ τους πολέμους. Ας μην ξεχνάμε επίσης (και αυτό ναι, πάει σε εσάς κολλημένα με το μεγαλείο των προγόνων εθνίκια) ότι επί Αλέξανδρου Α’, η Μακεδονία ήταν υποτελής στους Πέρσες, αν και ο Αλέξανδρος επέλεξε την Ελληνική πλευρά με το να προειδοποιήσει τον Ελληνικό στρατό.
Η Ελλάδα και κατά συνέπεια και η Μακεδονία είναι τμήμα της Βαλκανικής Χερσονήσου, ένα από τα πιο μπερδεμένα εθνολογικά τμήματα του κόσμου. Από την αρχαιότητα μέχρι πρόσφατα η περιοχή έγινε μάρτυρας μετακινήσεων πληθυσμών, θρησκειών, κατακτήσεων, πολέμων, καταστροφών και χίλια άλλα. Από τους Ρωμαίους, στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία (που μια απλή ιστορική έρευνα είναι ικανή να πείσει τον καθένα για το γεγονός ότι Βυζάντιο και Ελληνισμός είναι διαφορετικά πράγματα, αν και όχι τελείως άσχετα μεταξύ τους), στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τέλος στην Ελλάδα, η περιοχή τα είδε όλα, για να μιλήσω πιο απλά. Για να φτάσουμε τελικά στο σημείο που μας ενδιαφέρει, την κατάκτηση της Μακεδονίας από την Ελλάδα. Γιατί όμως «κατάκτηση»;

Γιατί απλά, η Μακεδονία, πρίν τους Βαλκανικούς, ήταν μια περιοχή με πληθυσμό ο οποίος ήταν μοιρασμένος ανάμεσα στους Έλληνες, τους Τούρκους και τους Σλάβους γενικά, με αρκετά μεγάλα ποσοστά άλλων εθνών, όπως οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης πχ. Θρησκευτικά επίσης τα πράγματα ήταν μπάχαλο. Απλούστατα λοιπόν, η προσάρτηση της Μακεδονίας από το Ελληνικό κράτος πλησιάζει την κατάκτηση, αφού με τέτοιο εθνολογικό μπέρδεμα και με το ελληνικό στοιχείο να είναι μειοψηφία στην περιοχή, μόνο από ανοησία ή σκοπιμότητα μπορεί να μιλάει κάποιος για απελευθέρωση, και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για την όλη κουβέντα. Αντίστοιχα βέβαια κατάκτηση θα ήταν και η προσάρτηση της απο τους Σέρβους η τους Βούλγαρους η οποιονδήποτε άλλο προσαρτά μια περιοχή στην επικράτεια του της οποίας ο πληθυσμός είναι αλλοεθνής.

Από τότε λοιπόν η περιοχή εξελληνίστηκε, με τρόπους τους οποίους δεν είναι απαραίτητα προς τιμήν μας, και αυτό γιατί το ελληνικό κράτος προχώρησε σε οριακά βίαιες μεθόδους για να καταφέρει να γίνουν «Έλληνες» οι κάτοικοι της περιοχής. Παρένθεση: επειδή κάπου εδώ πολλοί θα έρχεται αρχίσει να βγάζετε φλύκταινες και επειδή ξέρω τις στάνταρ κατηγορίες περί ανθελληνισμού και προδοσίας, θα εξηγηθώ: το ελληνικό κράτος (και όχι ο ελληνικός λαός η το έθνος συλλήβδην) είναι αυτό ακριβώς: κράτος. Οι πιο αρχαιομαθείς από εσάς θα ξέρουν την έννοια της λέξης, που έχει άμεση σχέση με την βία στην ελληνική μυθολογία, και ακόμα και εδώ η φιλοσοφία των αρχαίων έχει δίκιο. Μεθόδους βίαιης «εθνοποίησης» ας πούμε αλλοεθνών πληθυσμών στην επικράτεια τους χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν ακόμα τα κράτη ανα την υφήλιο, άλλοτε με ήρεμους και άλλοτε με βίαιους τρόπους. Κλέινει η παρένθεση και περνάμε στο προκείμενο, το ζήτημα της ονομασίας.

Τα πράγματα είναι απλά: γεωγραφικά λοιπόν, η ΠΓΔΜ είναι τμήμα της Μακεδονίας; Ναι είναι. Αυτή βέβαια είναι και η μόνη σχέση που έχουν με την αρχαία ιστορία της περιοχής, την οποία για πολιτικούς λόγους προσπαθούν να εκμεταλλευτούν. Αυτό όμως, αν το αποδεχτούμε, εξαφανίζει αυτόματα και πολλά δικά μας επιχειρήματα. Πχ, οι «Σκοπιανοί» θεωρούν ότι ο Αλέξανδρος ο Β ήταν συμπατριώτης τους, κάτι που προφανώς δεν ισχύει σε καμία περίπτωση, καθώς αυτοί είναι ένας καθαρά σλαβικός λαός και ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας. Από την άλλη όμως, το ότι ο Αλέξανδρος γενήθηκε στην Βεργίνα σαφώς δεν αποτελεί και σοβαρό επιχείρημα από την πλευρά μας: μια χαμένη μάχη, μια διαφορετική εξέλιξη στους Βαλκανικούς και ίσως η Βεργίνα να άνηκε τώρα στην Βουλγαρία. Θα έκανε αυτό τον Αλέξανδρο Βούλγαρο; Σαφώς και όχι.

Ιστορικά λοιπόν, η Μακεδονία συνολικά, σε ποιόν ανήκει; Εδώ απάντηση δεν μπορεί να δοθεί. Εξαρτάται από πού το πιάνει ο καθένας. Εμείς πχ εξετάζουμε το ζήτημα από την αρχαιότητα και περνώντας τα χιλιάδες χρόνια που έχουν περάσει από τότε, απαντάμε ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική. Αντίστοιχα έκαναν και κάνουν οι Σκοπιανοί, οι Αλβανοί, οι Τούρκοι, οι Βούλγαροι και όλες οι άλλες εθνότητες της περιοχής, διαλέγοντας μία περίοδο κατά την οποία έλεγχαν η πλειοψηφούσαν στην περιοχή. Αυτό όμως επίσης δεν αποτελεί επιχείρημα, καθώς η σύσταση των πληθυσμών έχει αλλάξει δραματικά από τότε. Με βάση την παρούσα λοιπόν κατάσταση, το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας ανήκει (και σαν υπέρμαχος της εθνικής ανεξαρτησίας του κάθε λαού θα τολμήσω να ομολογήσω ότι καλώς ανήκει) στην Ελλάδα. Αντίστοιχα όμως, ο λαός αυτός που ζεί στην ΠΓΔΜ δεν είναι και δεν μπορεί να είναι τμήμα της Ελλάδας, καθώς δεν έχει καμία σχέση μαζί του. Αυτός ο λαός λοιπόν έχει για μένα το δικαίωμα να επιλέξει την ονομασία της χώρας του, και αφού ιστορικά δεν βγαίνει άκρη, για μένα προσωπικά, η ονομασία αυτή καλό θα ήταν να είναι γεωγραφικός προσδιορισμός της χώρας αλλά και να αποφεύγει να ρίξει λάδι στην θράκα των Βαλκανίων που οποτεδήποτε μπορεί να ξαναγίνει φωτιά.

Το ουσιαστικό πρόβλημα δηλαδή δεν είναι αν η ΠΓΔΜ ονομάζεται η όχι Μακεδονία. Έτσι και αλλιώς, το ΠΓΔΜ που χρησιμοποιούμε και εμείς Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας σημαίνει. Τελικά τελικά, κανείς δεν έχει δικαίωμα να απαγορεύσει σε έναν λαό να επιλέξει πώς θα ονομάζεται. Το πρόβλημα είναι οι αλυτρωτισμοί που ξυπνάνε σιγά σιγά στην περιοχή, καθώς και ο τρόπος που η ακροδεξιά σε Σκόπια που είναι και κυβέρνηση αλλά και στην Ελλάδα επιλέγει να απαντά στο ζήτημα.


Πράξη Δέυτερη (και σύντομη).


Το πιο απλό είναι να μας ονομάζετε εθνοπροδότες. Το πιο εύκολο και το στρατηγικά καλύτερο. Είναι αποδεδειγμένα ο καλύτερος τρόπος πολιτικής απομόνωσης των στοιχείων εκείνων σε μία κοινωνία που αντιστρατεύονται συστηματικά το κατεστήμενο. Δεν πρόκειται να κάτσω να αποδείξω γιατί δεν είμαστε προδότες. Βαριέμαι κιόλας και δεν έχει και νόημα. Θα πώ όμως 2-3 πράγματα όχι πλέον για το θέμα που συζητάμε, αλλά για τον τρόπο που έγινε η συζήτηση.

Η μια σοβαρή διαφωνία στο ζήτημα είναι απλή: τσακωνόμαστε ουσιαστικά για το τι είναι εθνικό και τι είναι προς το συμφέρον του έθνους. Η μέν δεξιά και ακροδεξιά λέει επι της ουσίας ότι εθνικό είναι οτιδήποτε συμφέρει την Ελλάδα, ασχέτως αν είναι δίκαιο η άδικο. Βασίζει δε τις προτάσεις της στην αρχαία ιστορία, στον αλυτρωτισμό και στην αντίληψη ότι είμαστε η καλύτερη φυλή του κόσμου, και ταυτίζει το έθνος με το κράτος.

Εμείς έχουμε μια διαφορετική αντίληψη. Εγώ προσωπικά θεωρώ εθνικό αυτό που συμφέρει τον λαό της Ελλάδας, γιατί ο λαός της Ελλάδας είναι η Ελλάδα, και όχι τα βουνά, τα δέντρα και οι κάμποι, και αυτό ισχύει για όλα τα έθνη. Συμφέρον της Ελλάδας πχ δεν είναι να καταλάβει τα Σκόπια, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι θα γίνουμε δύναμη κατοχής ενός άλλου λαού. Συμφέρον του λαού της Ελλάδας δεν είναι ο πόλεμος, ειδικά από την στιγμή που ο σημερινός πόλεμος είναι σύγκρουση μεγάλων συμφερόντων με την χρήση του λαού ως μέσο.
Για να το κλείνω: ας αφήσουμε τους αλυτρωτισμούς. Δεν υπάρχει πλεον ελληνική περιοχή υπο κατοχή πέραν της Βόρειας Κύπρου. Η Κωνσταντινούπολη, η Βόρεια Ήπειρος, τα Σκόπια κτλ εθνολογικά δεν είναι πλέον Ελληνικά. Τα είχαμε, τα χάσαμε, τώρα ανήκουν σε κάποιον άλλο. Αν θέλετε με το ζόρι να βρείτε Ελληνικούς Πληθυσμούς να απελευθερώσετε, πιο λογικό είναι να ζητήσετε την απελευθέρωση της…..Μελβούρνης παρά της Κωνσταντινούπολης. Και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Μεγάλη συμβολή σε αυτά που λέτε έχει και ο υφέρπων ρατσισμός σας, και ένα κάρο άλλοι παράγοντες. Αν δεν ισχύει αυτό, απλά κάνετε μισές δουλείες: στις χώρες που θέλετε να απελευθερώσετε ξεχνάτε την Ν. Ιταλία, την Σικελία και την Αλεξάνδρια…..