Ευρύ Ενωτικό Κάλεσμ&alp ha; των Προοδ&epsil on;υτικών Δυνάμε&omega ;ν της Χώρας (By Thanasis Klaras)

Day 1,380, 19:26 • Published in Greece Greece • by Thanasis Klaras

Αγαπητοί Συμπολίτες,

Καταρχήν να με συμπαθάτε, αλλά το άρθρο ετούτο, δεν έχω το στόχο να το διαβάσουν όλοι. Θα ήθελα να το διαβάσει το σύνολο της κοινότητας ώστε να είναι όλοι ενημερωμένοι για τις πιθανές (ή και όχι πιθανές) εξελίξεις, παρόλα αυτά επιδιώκω να διαβαστεί και να σχολιαστεί από το σύνολο των ανθρώπων εκείνων, παλιών και νέων, μικρών και μεγάλων, που αποτελούν ή βλέπουν τον εαυτό τους στο κομμάτι εκείνο της κοινότητας που αποτελεί τη δημοκρατική, την αξιοκρατική, την αλληλέγγυα και προοδευτική φωνή της.



Καταρχήν για όσους δε με γνωρίζουν, καλό είναι να συστηθώ. Για όσους με γνωρίζουν, ας προσπεράσουν τις 2 παραγράφους αυτές! Προς μεγάλη έκπληξη διάφορων συμπολιτών μας που κατά καιρούς με έχουν παροτρύνει να αλλάξω το nick μου για να μη φαίνεται το κανονικό μου όνομα (ναι έχει συμβεί πολλές φορές), το nick μου το πήρα από τον αρχηγό του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη ή κατά κόσμον Θανάση Κλάρα. Ο λόγος που επέλεξα το συγκεκριμένο nick είναι διότι άνηκα σε μια πολύ μεγάλη παρέα ανθρώπων που μάθαμε για το παιχνίδι και μπήκαμε αποκλειστικά για να ενταχθούμε στο LSP και να trollαρουμε τις απέναντι εθνικιστικές φωνές. Ο καιρός πέρασε, εκείνη όλη η παρέα έσπασε και μόνο 2 – 3 από τότε ασχολούμαστε με το παιχνίδι αυτό. Το νερό κύλησε στο αυλάκι, γνώρισα πολλούς συμπαίχτες από «τα άλλα στρατόπεδα», με πολλούς κάναμε και καλή παρέα. Από ένα σημείο και μετά, στην πραγματικότητα μετά από καναδυό μήνες από τότε που έκανα πρώτη φορά login, το παιχνίδι με τράβηξε πολύ. Με ενδιέφερε να αναπτυχθεί η κοινότητα, να βοηθηθούν οι νέοι, να γιγαντωθεί η χώρα σε δύναμη και ιδέες. Η αλήθεια λοιπόν είναι πως αν ξεκίναγα τώρα, θα είχα σίγουρα άλλο nick. Διότι ο σκοπός μου δε θα ήταν να trollαρω. Όμως μετά από 19 μήνες, ε δεν άλλαζεις nick!

Το όνομά μου είναι Γιάννης. Έχω διατελέσει πρόεδρος του LSP, έχω εκλεγεί 6 φόρες βουλευτής με το LSP και μαζί με πολλούς άλλους συντρόφους, έχω περάσει πάρα πολλές ώρες γράφοντας στο forum του LSP για όλα τα ζητήματα που κατά καιρούς ανέκυπταν, αλλά και πάρα πολλές ώρες αρθρογραφώντας. Από τα 64 μετάλλια που έχω μαζέψει μέχρι στιγμής το αγαπημένο μου είναι το Media Mogul Medal, μιας και πάντα προσπαθούσα να γράφω άρθρα που ήθελαν κάτι να πουν ή να βοηθήσουν άλλους παίχτες. Ένα μετάλλιο για το οποίο δεν έκανα κανέναν διαγωνισμό, με μοίρασα gold και όπλα, δεν αγόρασα κανένα sub ούτε συμμετείχα ποτέ σε Media Mogul Medal Project. Εδώ και 3.5 μήνες είχα αποχωρήσει από την Ελλάδα αφήνοντάς τη ως κατακτητή ολόκληρης της Τουρκίας και της Κύπρου και παρέα με το unit μου (τη Libertad) έγινα κάτοικος της Ιρλανδίας. Οι λόγοι που με / μας οδήγησαν σε αυτή την επιλογή περιγράφονται σε αυτό το άρθρο.

Με την επιστροφή μου στη χώρα, η κατάσταση είναι ίσως χειρότερη σε κάποια πράγματα από αυτή που άφησα φεύγοντας. Βασικά όλα είναι διαφορετικά πλέον από παλιότερα.




Οικονομικό Κομμάτι

Το οικονομικό κομμάτι έχει απαξιωθεί όσο δεν πάει από τους ιδιοκτήτες του παιχνιδιού. Κάποτε, το να φτιάξει κανείς μια εταιρία ήταν πολύ σημαντικό και ίσως άπιαστο. Τότε τα κρατικά νομίσματα είχαν μεγάλη αξία. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως κάποτε 33.2 grd ισοδυναμούσαν με 1 gold. Ο μισθός είχε πολύ μεγάλη σημασία και τον περιμέναμε πως και πως για να μπορέσουμε να αγοράσουμε τα προς το ζην της μέρας. Κάποτε, το να μαζευτούμε 10 παίχτες να βάλουμε τα λιγοστά μας gold να φτιάξουμε μια εταιρία, να δουλεύουμε σε αυτή και να μοιραζόμαστε τα κέρδη μας οδηγούσε στο να την περνάμε καλύτερα από το να δουλεύουμε στην ελεύθερη αγορά. Κάποτε δεν υπήρχε το work as manager και μπορούσε κάποιος να δουλέψει μονάχα μια φορά τη μέρα. Κάποτε, το να αλλάξει ένας φόρος ακόμα μια 1 μονάδα ήταν κάτι που επηρέαζε το σύνολο της οικονομίας. Άρα κάποτε είχε μεγάλη σημασία να χαράζεις συνολική κρατική οικονομική πολιτική.

Στρατιωτικό Κομμάτι

Κάποτε δεν υπήρχαν units βάσει των game mechanics. Μπορούσε μόνο να χαλάσεις 300 wellness τη μέρα και έτσι βάραγες μια φορά (για να μη σας πάω προϊστορικά που μπορούσε να κάνεις μόνο 5 fights τη μέρα), αλλά αυτή η μια έπρεπε να είναι καλή! Χρειαζόταν πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο για να χτυπήσει μια κοινότητα τις μάχες, αξιοποιώντας όλο τον κόσμο που διέθετε. Κάποτε τα Q5 όπλα κόστιζαν 3.5 gold το ένα και είχε αξία να βαράς ακόμα και με Q1. Το πρώτο μου BH το πήρα σημειώνοντας περίπου 60000 damage και μάλιστα ήταν πολύ μεγάλο νούμερο. Κάποτε είχε μεγάλη σημασία να υπάρχει στρατιωτική πολιτική που να διασφαλίζει τη στρατηγική και τις παροχές.

Άλλα κομμάτια

Κάποτε έμπαιναν καθημερινά πάρα πολλοί νέοι και υπήρχε μεγάλη ανάγκη να μπορεί κάποιος να τους βοηθήσει και να τους καθοδηγήσει. Κάποτε οι συμμαχίες δεν ήταν μπάτε σκύλοι αλέστε. Η κάθε μια ήταν άρρηκτη. Δεν άλλαζε ούτε έσπαγε. Κάποτε κάθε κόμμα έλεγε κάτι. Κάθε κόμμα είχε πρόγραμμα, καταστατικό και διαδικασίες. Κάποτε εκλογές έκαναν τα κόμματα και όχι οι άνθρωποι μόνοι τους.



Πώς είναι η κατάσταση σήμερα?

Σήμερα όλοι έχουν από μια εταιρία. Ή και πολλές παραπάνω. Όλοι βαράνε με όπλα. Η εργασία δεν έχει τόσο μεγάλη αξία. Το μόνο νόμισμα που υπάρχει είναι το gold. Άρα το euro. Σήμερα όλοι ανήκουν σε ένα unit. Δεν υπάρχει στην πράξη κρατικός στρατός. Όλοι κυνηγάνε τα ΒΗ και τα CH. Πέφτουν εκατομμύρια damage. Η εξωτερική πολιτική αφορά μονάχα το που και πότε θα πέσουν φάπες. Δεν υπάρχει πολιτική. Δεν υπάρχουν κόμματα. Υπάρχουν μονάχα προσωπικότητες που το μόνο μέλημά τους είναι οι δημόσιες σχέσεις. Το μόνο που μένει πάντα σταθερό είναι 2 πράγματα. Τα multies και το unfair παιχνίδι και από την άλλη η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων σε βάρος του συμφέροντος της κοινότητας. Και ένα ακόμα. Η ακατάπαυστη, ανυπέρβλητη, απίθανα εκτεταμένη βλακεία.


Έχει νόημα σήμερα να ασχολείσαι με την πολιτική?

Έχει. Και μάλιστα πολύ μεγάλο. Γιατί σήμερα είναι η πρόκληση. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια καμπή που πρέπει να δοκιμάσουμε να πάρουμε το παιχνίδι στα χέρια μας. Σήμερα πρέπει να καταλάβουμε πως δεν έχουν όλοι χρήματα να χώνουν στο παιχνίδι σαν αυτιστικοί κάθε μήνα (για να μην προκαταβάλω κάποιον, εγώ πρώτος το κάνω). Σήμερα έχει πιο μεγάλη σημασία από ποτέ, ο νέος που θα μπει να μείνει. Γιατί μπαίνουν λίγοι. Σήμερα έχει την πιο μεγάλη σημασία από ποτέ να στηριχθεί και να αναπτυχθεί το κάθε νέο μέλος της κοινότητας. Και όχι να ζητιανεύει από δω και από κει μέχρι να τα παρατήσει. Σήμερα έχει την πιο μεγάλη σημασία από ποτέ, να δοθεί το βάρος όχι στα μεγάλα τανκ αλλά στο να τρέξουν προγράμματα ενίσχυσης των νέων και μεσαίων παιχτών. Προγράμματα επιχειρηματικότητας, strength up, rank up… Σήμερα έχει την πιο μεγάλη σημασία από ποτέ, να επενδύσουμε στο μεσαίο αλλά μαζικό influence και όχι στο τεράστιο και ατομικό. Σήμερα έχει σημασία να διεκδικήσουμε να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Να διεκδικήσουμε να στραφούμε προς τη δίκαιη και συνολική ανάπτυξη και όχι στην άνιση ανάπτυξη των λεφτάδων και των φίλων. Σήμερα έχει σημασία να επαναπροσδιορίσουμε τις συμμαχίες μας.

Εν τέλει, σήμερα έχει σημασία να διεκδικήσουμε τη χαρά του παιχνιδιού για όλους. Είτε αυτοί είναι νέοι Έλληνες παίχτες, είτε ακόμα και ολόκληρα κράτη.






Τι να κάνουμε?

Εγώ λέω να αφήσουμε πίσω τα παλιά. Τα κόμματα που έχουμε σήμερα ως αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις, έχουν κλείσει τον κύκλο τους. Ανήκουν σε μια άλλη εποχή, κάποιων άλλων game mechanics, κάποιας άλλης κοινότητας. Εγώ λοιπόν καλώ από την πλευρά μου στη δημιουργία ενός ευρύ πολιτικού σχηματισμού, απαγκιστρωμένου από τα κολλήματα και τις κόντρες του παρελθόντος, με στόχο την επαναφορά της πολιτικής στη χώρα. Με στόχο τη στήριξη και την ανάπτυξη των νέων. Με στόχο τη δημιουργία μιας κοινότητας αλληλεγγύης και ισότητας. Μιας κοινότητας που δε θα στηρίζεται στα φράγκα τα δικά μου ή του οποιουδήποτε, αλλά στη δύναμη όλων των μελών της.



Προτείνω τα εξής

Για την ώρα επενδύουμε στην υποψηφιότητα του Lightrevolver. Είναι μια πολύ καλή υποψηφιότητα και ένας πολύ αξιόλογος συμπαίκτης. Βέβαια, για τη χώρα και η υποψηφιότητα του ktiniatros είναι πολύ βοηθητική. Παρόλα αυτά ο Lightrevolver δύναται να αντικατοπτρίζει μια νέα πνοή.

Με το άρθρο αυτό, καλώ στο να συγκροτήσουμε μια πρώτη μαγιά συμπαικτών που βλέπουν τα πράγματα κάπως έτσι όπως τα περιέγραψα. Καλώ όσους πιστεύουν στο εγχείρημα αυτό, να βάλουν την υπογραφή τους στο άρθρο ετούτο.

Με το τέλος των προεδρικών εκλογών, όλοι εμείς να προχωρήσουμε σε έναν εκτενή διάλογο που θα οδηγήσει σε θέσεις, προτάσεις και σχέδιο. Να δούμε την πιθανότητα να φτιάξουμε ένα νέο ευρύ και ανοιχτό φόρουμ και έναν νέο πολιτικό σχηματισμό.

Να καλέσουμε όλους εκείνους τους ανθρώπους που παλεύαμε πλάι και έχουν σκορπίσει στα 4 σημεία του ορίζοντα να βάλουν πλάτη στην προσπάθεια αυτή.



Δεν μπορώ παρά να κλείσω όπως έκλεισα σε ένα παλιότερο άρθρο:

Είμαστε εδώ και είμαστε ένας καθρέφτης,
Δεν είμαστε η πραγματικότητα αλλά μια αντανάκλαση,
Δεν είμαστε το φως αλλά μια αναλαμπή,
Δεν είμαστε ο δρόμος αλλά μόνο μερικά βήματα,
Δεν είμαστε ο οδηγητής αλλά ένας απ’ τους πολλούς δρόμους που οδηγούν στο ΑΥΡΙΟ...
- Subcomandante Marcos -