"40"... by bamias

Day 1,464, 15:38 • Published in Cyprus Greece • by barakObamias

This article is written in Greek.
However, if you want to see “a translation” in 10 different languages scroll down…

Έχει περάσει ένας μήνας και κάτι από τότε που αποφάσισα να σταματήσω να ασχολούμαι ενεργά με το παιχνίδι. Αν και αρχικά είχα επιλέξει να αφήσω την ψηφιακή μου περσόνα να πεθάνει, τελικά κατέληξα να μείνω απλώς μακριά από τα δρώμενα, από τα chats, από τη δημοσιογραφία, από την ίντριγκα, τη διαπλοκή, την απογοήτευση, την κόντρα, τη μιζέρια, την μεταλιοθηρία, την πολιτική και όλα εκείνα που σε ένα μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζουν το παιχνίδι.

Αν είχα e-πεθάνει, σήμερα θα είχαμε τα «40» μου. Αντ’ αυτού έχουμε μόνο τους Αγίους Σαράντα και 2 ακόμα όμορες περιοχές στην εικονική μας πατρίδα.

Φυσικά, μετά από τέτοια αποχή, δεν μπορώ να είμαι αρκετά ενήμερος ώστε να σχολιάσω σοβαρά την όποια κατάσταση επικρατεί αυτή τη στιγμή στο παιχνίδι. Στις κλεφτές όμως ματιές που έριχνα κατά καιρούς όλο αυτό το διάστημα προσπάθησα να καταλάβω αν αξίζει τον κόπο να επανέλθω δυναμικά στο παιχνίδι ή όχι.

Διαπίστωσα ότι έκαναν την εμφάνιση τους μερικά «ζουζούνια» όπου δεν επέτρεπαν στους e-Έλληνες να δουλέψουν στις εταιρείες που είχαν έδρα την Ελλάδα.

Ζουζούνια, που δεν άφηναν την e-Ελλάδα να ανοίξει resistance wars στους Σκοπιανούς.

Είδα επετειακές αποστολές οι οποίες έκαναν χρήση του αριθμού «4» με τον πιο ανέμπνευστο τρόπο και προσφορές οι οποίες πρέπει να φτιάχτηκαν από τον Rainman και να απευθύνονταν στον Forest Gamp.

Μετά από 4 χρόνια λειτουργίας, μπορώ με σιγουριά να πω ότι δεν πρόκειται για ένα σικέ παιχνίδι εις βάρος της χώρας μας, αλλά θεωρώ πως το erep έχει φύγει και επίσημα από την Beta version και έχει μπει δυναμικά στην… ξεπέτα version. Πρόχειρες αλλαγές, bugs, καινούργια achievements που ακόμα ψάχνουν να βρουν το δρόμο τους…

Εκτός από τα ff μου και τη συλλογή καραμέλας και bazookas, μια στις τόσες έπεφτε το μάτι μου σε κανένα shout, σε κανένα άρθρο…

Στην πραγματική ζωή έχουν μείνει πια ως ιστορικές οι φράσεις «Μαζί τα φάγαμε» και «Λεφτά υπάρχουν».

Στο erep, στη διαβόητη Γκε-Γκεμπελική φράση προηγούμενης κυβέρνησης ήρθε να προστεθεί η ατυχέστατη αλλά εξίσου ιστορική φράση «Get a life»!

Δε θα σχολιάσω. Το αναφέρω απλώς γιατί μου προκάλεσε το ενδιαφέρον και με έκανε να χαμογελάσω, υποθέτοντας πως ο, κατά πολλούς, συμπαθής κομιστής αγαθών είχε κάτι άλλο στο μυαλό του…

Μπήκα σε μεγάλο πειρασμό, δεν το κρύβω. Κάτι με τσίγκλαγε. Μια μικρή σαδιστική φωνή μου έλεγε να κάνω ένα shout. Να γράψω ένα άρθρο. Να δηλώσω πάλι το παρών.

Τελικά, τεχνηέντως το απέφυγα!

Λίγες μέρες μετά, άρχισα να βλέπω υποστηρικτικά shouts γνωστών ονομάτων του παρελθόντος.
Είδα άρθρα που δήλωναν καθαρά πως η άλλη πλευρά είχε την ευκαιρία της αλλά την έχασε. Δυο ολόκληροι μήνες ήταν αρκετοί για να αποδείξουν ότι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλό για την Ελλάδα.

Η υπομονή όμως έχει τα όριά της. Δεν μπορούμε κύριε να βλέπουμε τη χώρα να παραπαίει. Αφού δεν καταφέρατε μέσα σε 2 μήνες να κάνετε όλα αυτά που καταφέραμε εμείς σε 4 χρόνια είστε άχρηστοι. Ανύπαρκτοι. Επικίνδυνοι.

Κάντε στην άκρη να σας δείξουμε πως γίνεται το πράγμα. Μικρόφωνο επ’ ώμου, red bull στο ποτήρι και η magna credita carta ξεδιπλωμένη στο τραπέζι.

Και οι δυο Ελλάδες πάντα θα βρίσκουν τους σωτήρες τους από το εξωτερικό. Όσο υπάρχουν Παπαδήμιοι η Ελλάδα μπορεί να ελπίζει…

Χμμμ… σκέφτηκα. Κάτι κινείται. Ίσως τελικά να είναι όντως η κατάλληλη στιγμή να επιστρέψω κι εγώ.

Με μια περιοχή ελεύθερη, έπιασα αμέσως δουλειά σε ελληνική εταιρεία για να βοηθήσω τον συμπαίκτη μου στην αποστολή του και να ενισχύσω την ελληνική οικονομία.

Προς μεγάλη μου έκπληξη είδα το μέλλον της πραγματικής Ελλάδας να γίνεται πράξη στο erep. Το πληθωριστικό χρήμα, η νέα δραχμή είναι γεγονός.



Δεν μπορεί να πληρώθηκα με 515grd!!! Κάποιο λάθος έχει γίνει. Σκέφτηκα να γυρίσω τα λεφτά στον εργοδότη μου. Αμέσως όμως κατάλαβα, ότι κάποιοι έξυπνοι είχαν βάλει μεγάλες προσφορές στο job market, κάνοντας πολλούς νέους παίκτες να παραιτηθούν και να μην μπορούν να ξαναπιάσουν δουλειά σε ελληνική εταιρεία όσο η Ελλάδα ήταν υπό κατοχή.

Χαμογέλασα χαιρέκακα, για τον εργοδότη μου, ο οποίος δεν πίστεψε ποτέ του ότι κάποια στιγμή μπορεί να απελευθερωθεί έστω και μια περιοχή της Ελλάδας.

Σύντομα κατάλαβα ότι πολλά πράγματα είναι ακόμα τα ίδια.
Οι παρόντες είναι το ίδιο απόντες με εμένα.
Ίσως, ακόμα δεν είναι τελικά ώρα να γυρίσω…

Θα τα ξαναπούμε φαντάζομαι πάλι μετά από 40 μέρες! Μέχρι τότε, θα σου πρότεινα να προσέχεις πολύ στην πραγματική σου ζωή. Μην πληρώσεις τα χαράτσια. Αύριο μπορεί να σου επιβάλλουν πρόστιμο γιατί δεν θα μπορείς να τα δικαιολογήσεις στο Πόθεν Έσχες σου!

Άντε τα λέμε
Barak o Bamias
(αν αισθάνεσαι οικεία ή απλώς βαριέσαι να με προσφωνείς με ολόκληρο το nickname μου, θα σε παρακαλούσα να με λες Bamia και όχι Barak)!

“A Translation” in 10 different languages…
French: Une traduction
Albanian: një përkthim
Turkish : bir çeviri
Spanish: una traducción
Italian: una traduzione
Russian: перевод
Bulgarian: превод
Chinese: 翻译
German: eine Übersetzung
Polish: tłumaczenie