Join the new world

Υπάρχουν δύο τρόποι για να αντιμετωπίσεις μία περίπτωση που δεν σου βγαίνει... Ή να την «κάψεις» γρήγορα ή να κάνεις... γαϊδουρινή υπομονή και να ελπίζειςΒασική προϋπόθεση για να πράξεις το δεύτερο είναι να πιστεύεις στο υλικό που έχεις στα χέρια σου και να γνωρίζεις τι μπορεί να περιμένεις.

Μια τέτοια περίπτωση λοιπόν αποδεικνύεται (και) ο Ντέιβιντ Λόγκαν... Μπορεί ακόμη να μην τον έχουμε δει στα δύσκολα, μπορεί να έχουμε επιφυλάξεις, με πρώτο και καλύτερο τον υπογράφοντα του άρθρου, αλλά όλοι οφείλουμε να παραδεχτούμε πως αυτή η εποχή, αυτό το χρονικό σημείο αποτελεί την τελευταία μεγάλη ευκαιρία του Αμερικανού...

Η καλή εμφάνισή του στον αγώνα με την Αρμάνι, η επιβράβευσή του από τον Ομπράντοβιτς στον αγώνα με τον ΚΑΟΔ (σ.σ. τον ξεκίνησε στο βασικό σχήμα) και η εξαιρετική απόδοσή του, δίνει το δικαίωμα στο προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού να πιστέψει πως έστω και την ύστατη ώρα, στην πιο κρίσιμη περίοδο, ο Λόγκαν θα κάνει έστω μερικά απ' αυτά για τα οποία αποκτήθηκε.

Η αλήθεια είναι πως σχεδόν ποτέ ο Ομπράντοβιτς δεν έχει... κρεμάσει έναν παίκτη του, αν δεν επρόκειτο για... κλινική περίπτωση, ειδικά σε θέματα συμπεριφοράς.

Το πάλεψε μέχρι τέλους για παράδειγμα με τον Ντελκ, «λύσσαξε» με την επιμονή στον Νίκολας, την ώρα που η διοίκηση του πρότεινε να τον αλλάξει με τον Ντελφίνο, επέμεινε στον Νικ Καλάθη και το ίδιο θα κάνει τώρα με τον Λόγκαν...

Οσους τους παραξενεύει η επιλογή του «Ζοτς» να χρησιμοποιήσει στην πεντάδα του έναν παίκτη που στα προηγούμενα παιχνίδια... γυάλιζε τον πάγκο, αρκεί να κάνουν μια αναδρομή στο παρελθόν για να αντιληφθούν τον τρόπο με τον οποίο προσπαθεί να αφυπνίσει τους παίκτες του και κυρίως να «μιλήσει» στον εγωισμό τους.

Από 'κει και πέρα έχει να κάνει και με το πόσο «αθλητικό εγωισμό» έχει ο καθένας μέσα του, με το πόση διάθεση έχει να δώσει απαντήσεις και να πάρει τίτλους ή με το αν προτιμά να... βολευτεί στον πάγκο, να εισπράξει τα χρήματα του συμβολαίου του και να περιμένει το τέλος της χρονιάς για να τραβήξει γι άλλες πολιτείες...

Ο Λόγκαν λοιπόν πήρε την καλύτερη ψυχολογική «ντόπα» στο κρισιμότερο σημείο της σεζόν. Αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να τον εντάξει στο κλίμα της ομάδας και να πάρει απ' αυτόν το 50% αυτών που ευελπιστούσε, τότε θα πρόκειται για σούπερ «μεταγραφή» μεσούσης της περιόδου.

Το άλλο 50% δεν θα χρειαστεί να το δώσει ο Λόγκαν, καθώς το δίνει ήδη ο Περπέρογλου. Οσοι παρακολουθούν χρόνια τον μπασκετικό Παναθηναϊκό μπορούν να αντιληφθούν τώρα το πόσο έλειψε το πρώτο εξάμηνο ο Στράτος.

Μου θυμίζει να πω την αλήθεια τη διαφορά που είχε ο Παναθηναϊκός στο παιχνίδι του πριν από τρία - τέσσερα χρόνια, όταν τραυματιζόταν ο Τσαρτσαρής, δεν είχε αξιόπιστες λύσεις στη θέση «4» και έμοιαζε να λείπει ο κρίκος που ενώνει την αλυσίδα στην επίθεση...

Με τον Περπέρογλου στο παρκέ, ο Ομπράντοβιτς δεν έχει μία, αλλά... πέντε τουλάχιστον επιπλέον επιλογές, με πρώτη και καλύτερη την επιστροφή του Ρομέιν Σάτο στη θέση «2». Μ' αυτό το σχήμα έφτασε πέρυσι ο Παναθηναϊκός στην κορυφή κι αυτό το σχήμα θα το βλέπουμε συχνά - πυκνά απέναντι σε ομάδες με χαμηλά γκαρντ. Η παρουσία του Περπέρογλου, αλλάζει την εικόνα του Παναθηναϊκού τόσο στην επίθεση, αλλά και στηνάμυνα... Με τον διεθνή φόργουορντ οι περιστροφές είναι πολύ καλύτερες, καθώς μπορεί να μαρκάρει από το «1» έως το «4», αν παραστεί ανάγκη, μπορεί να τρέξει ακόμη πιο γρήγορα στον αιφνιδιασμό, μπορεί να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα, καθώς απειλεί και με σουτ, αλλά και με διείσδυση...

Τι μένει; Απλά να σταθεροποιήση την απόδοσή του και εκτιμώ πως είναι θέμα χρόνου για να το πετύχει...