Μια λύση : Βαλκανική Ομοσπονδία

Day 767, 05:05 Published in Greece Greece by Riggy

Θα πω πέντε πράγματα για την κουβέντα, χωρίς να πιστεύω ότι τα ξέρω όλα κι ότι έχω δίκιο παντού. Είμαι ακόμη αρκετά άπειρος παίχτης. Αλλά νομίζω πως αξίζει να τα συζητήσουμε. Κάθε κομμάτι έχει σχετική αυτοτέλεια, οπότε αν βαριέστε διαβάζετε μόνο το κομμάτι που σας ενδιαφέρει περισσότερο.

I) Μεθοδολογικά

-Εσφαλμένη θεωρείται η προσέγγιση που εισαγάγει ανεπεξέργαστα στοιχεία της πραγματικής ζωής στο ήρεπ.
-Εσφαλμένη θεωρείται και η δήθεν πλήρως αντικειμενική προσέγγιση, αφού είναι αδύνατον να μείνει κανείς στο ήρεπ πλήρως ανεπηρέαστος από τα πιστεύω του της πραγματικής ζωής.
-Η προσέγγιση που ακολουθούμε είναι προσπάθεια προσαρμογής πραγματικών πιστεύω στις συνθήκες του ήρεπ. Επιτυχημένος θεωρείται ο όσον το δυνατό καλύτερος συνδυασμός οράματος και πραγματισμού.
- Το δικό μας πιστεύω, που αποτελεί προϋπόθεση αυτού του πονήματος, είναι πως τα έθνη των Βαλκανίων θα έπρεπε να συμβιώσουν ειρηνικά στην περιοχή. Λαμβάνουμε όμως σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι πρόκειται για πολεμικό παιχνίδι και δεν θέτουμε ως στόχο τον πλήρη αφοπλισμό και τη συναδέλφωση όλων των λαών όλου του κόσμου. Κάθε άλλο.
- Κεντρικη θέση στο επιχείρημά μας έχουν τα game mechanics.

II) Ιστορικά Στοιχεία που αποτελούν την πρώτη ύλη της θέσης μας

Πρωτοπόρος της Ελληνικής Επανάστασης υπήρξε ήδη από τη δεκαετία του 1790 ο Ρήγας Φεραίος. Το όραμα του δεν υπήρξε ιδιοσυγκρασιακή επιλογή αλλά διαμορφώθηκε στο πλαίσιο της επίδρασης από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης και των κοινωνικών προσδοκιών που αυτή δημιούργησε. Γι’ αυτό και παράλληλα με την ομάδα του Ρήγα Φεραίου παρόμοιες απόψεις εξέφραζε στη Σερβία η ομάδα γιακωβίνων του Μαρίνοβιτς. Τα κυριότερα στοιχεία αυτού του Βαλκανικού ρεύματος ήταν αφενός τα κοινωνικά χαρακτηριστικά που απέδιδε στην επανάσταση και αφετέρου η σχεδόν διεθνιστική του θέση. Πιο συγκεκριμένα, έχοντας διαπιστώσει ότι τα Βαλκάνια αποτελούσαν (όπως και αποτελούν) πανσπερμία εθνών και θρησκειών, οι επαναστάτες αυτοί του τέλους του 18ου αιώνα διείδαν ότι η δημιουργία στα Βαλκάνια εθνών κρατών κατά τα πρότυπα της Γαλλικής Επανάστασης και της δυτικής Ευρώπης γενικότερα δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς εθνοκαθάρσεις, μετακινήσεις πληθυσμών και αιώνες διαμάχης. Προσάρμοσαν λοιπόν τα ιδεώδη της Γαλλικής Επανάστασης και αντιπρότειναν τη δημιουργία μιας πολυπολιτισμικής Βαλκανικής Ομοσπονδίας, όπου όλα τα έθνη των Βαλκανίων θα μπορούσαν να ευημερήσουν ανεξάρτητα από το θρήσκευμα και τις λοιπές ιδιαιτερότητές τους.

III) Γεωγραφικές συμμαχίες και MPPs.

Θεωρητικά, ο οικονομικότερος τρόπος για την υπογραφή συμμαχιών μου φαίνεται πως είναι ο γεωγραφικός. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα τελείως θεωρητικό : Ελλάδα, Ρουμανία, Ιταλία, Τουρκία, Ισραήλ, Βουλγαρία, Σερβία.

Εάν δεν το πάρουμε γεωγραφικά, η κάθε μια από αυτές τις χώρες θα έπρεπε να συνάψει συμμαχία με τις έξι υπόλοιπες και να πληρώσει τα αντίστοιχα. Σύνολο 42 MPPs, 4200 gold το μήνα το κόστος αυτής της συμμαχίας.

Αν το πάρουμε γεωγραφικά, για την άμυνα της περιοχής θα αρκούσε :

Η Ελλάδα να υπογράψει με Ιταλία, Ρουμανία, Τουρκία, Σερβία.
Η Ρουμανία να υπογράψει με όλες γιατί είναι σύνορο.
Η Ιταλία να υπογράψει με όλες γιατί είναι σύνορο.
Η Τουρκία να υπογράψει με όλες γιατί είναι σύνορο.
Το Ισραήλ να υπογράψει με Ιταλία, Τουρκία, Ρουμανία, Σερβία.
Η Βουλγαρία να υπογράψει με Ιταλία, Ρουμανία, Τουρκία, Σερβία.
Η Σερβία να υπογράψει με όλες γιατί είναι σύνορο.
Σύνολο : 36 MPPs, 3600 gold. Αυτή η συμμαχία θα κόστιζε 600 gold λιγότερο το μήνα.
.

IV) Οι Γεωγραφικές συμμαχίες ως συμπληρωματικές και όχι ως ανταγωνιστικές των παγκόσμιων.

Είναι προφανές ότι την αρχή των γεωγραφικών συμμαχιών δεν μπορούμε να την εφαρμόσουμε δογματικά. Δεν προτείνω δηλαδή να αποξενωθούμε από τους πανίσχυρους διεθνείς συμμάχους μας. Μπορούμε όμως να ιδρύσουμε μια γεωγραφική συμμαχία μέσα στην παγκόσμια. Να κάνουμε δηλαδή την PEACE πολυεπίπεδη και να ενώνονται για παράδειγμα μέσα της μια βορειο-ατλαντική και μια βαλκανική γεωγραφική μικροσυμμαχία.

V) Το σημερινό αδιέξοδο της ηΕλλάδας.

Είναι γνωστό σε όλους ό,τι, μετά την επίθεση στην Τουρκία, η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Έχοντας ενεργοποιήσει τις συμμαχίες της Τουρκίας, βρισκόμαστε σε έναν πόλεμο φθοράς που μόνο εμάς φθείρει, αφού αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε εμείς κάθε μέρα για να κάνουν training οι Τούρκοι και οι σύμμαχοί τους (ενώ πριν ήταν το ανάποδο).

Ταυτόχρονα, με τον καινούριο χρόνο αναμένονται νέες χώρες στο παιχνίδι. Και ακούγονται η Αλβανία και η Αίγυπτος. Αυτό θα δημιουργήσει νέα σύνορα για την Ελλάδα, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι φιλικά.

Όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν όλοι, η κατάσταση είναι ανησυχητική.

VI) Η Βαλκανική Ομοσπονδία ως εναλλακτική ρεαλιστική πολιτική λύση.

Η Ελλάδα δύσκολα θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις νέες απαιτήσεις χωρίς μια νέα πνοή στην εξωτερική της πολιτική.

Η θεωρία των ομόκεντρων, γεωγραφικών MPPs μας προσφέρει μια πραγματιστική βάση πάνω στην οποία μπορούμε να επιχειρήσουμε να διευρύνουμε την επιρροή της PEACE στην περιοχή και να καταστήσουμε ασφαλέστερη τη θέση μας.

Η ιδέα της Βαλκανικής Ομοσπονδίας και η παρακαταθήκη του Φερραίου και του Μαρίνοβιτς μας προσφέρει μια ιδεολογική βάση πάνω στην οποία μπορούμε να προχωρήσουμε ανοίγοντας την κουβέντα με όλες τις βαλκανικές χώρες.

Συμπερασματικά, βρίσκω πως η ιδέα μιας «Βαλκανικής» (σε εισαγωγικά γιατί μπορεί κάλλιστα να διευρυνθεί) ομοσπονδίας σε γεωγραφική βάση και στα πλαίσια της PEACE, δεδομένου του πραγματιστικού της χαρακτήρα, αξίζει να αποτελέσει στο εξής των πολιορκητικό κριό της ηΕλληνικής διπλωματίας. Στη βάση αυτή μπορούμε να μιλήσουμε με όλους μας τους γείτονες (και εννοώ όλους). Ας το κάνουμε. Ακόμη και ένας να δελεαστεί, θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι. Και ίσως έτσι να βγούμε από το αδιέξοδο.