ΠPΩTOΒOYΛIA EΠIΘEΣHΣ

Day 1,597, 03:21 • Published in Greece Greece • by PTOLEMEOS

Η Στρατηγική του παιχνιδιού παρά τα απανωτά πλήγματα που δέχτηκε στο βωμό του χρήματος, διατηρεί ακόμη κάποια χαρακτηριστικά τα οποία μπορεί να μην είναι καθοριστικά μπροστά στον ποταμό του χρήματος, είναι όμως λεπτομέρειες οι οποίες κάνουν τη διαφορά σε αμφίρροπες καταστάσεις.
Αφαιρώντας λοιπόν την εγγυημένη νίκη του υπερβάλλοντος χρήματος, ας δούμε τη στρατηγική αξία του παιχνιδιού.
Κορυφαίο στρατηγικό χαρακτηριστικό του erepublik είναι η επιλογή της περιοχής που θα πολεμήσεις. Η περιοχή αυτή μπορεί να αξίζει πολλά αν δίνει τη δυνατότητα καταλαμβάνοντας την είτε να κλείνεις κάποιο πόλεμο που δε σε συμφέρει, είτε να ανοίγεις δίοδο σε μέτωπο που σε ενδιαφέρει, είτε να κερδίζει η χώρα σου κάποιο μπόνους παραγωγής, είτε να χάνει η εχθρική κάποιο δικό της μπόνους.
Για να έχεις αυτή την επιλογή, πρέπει να έχεις την πρωτοβουλία επίθεσης. Πρέπει δηλαδή να είσαι ο νικητής της πιο πρόσφατης μάχης που έδωσες με τον εχθρό σου. Αλλιώς την επιλογή επίθεσης άρα και το στρατηγικό πλεονέκτημα, θα το έχει ο εχθρός.
Επειδή ασχέτως με την στρατηγική στο erepublik κερδίζει η συμμαχία με το δυνατότερο damage, του οποίου damage το μεγαλύτερο ποσοστό προέρχεται από το χρήμα, μικρή σημασία έχει δοθεί στο αν οι παίχτες που οργανώνουν τη στρατηγική μια χώρας ή μιας συμμαχίας έχουν στρατηγικές ικανότητες. Έτσι γίνονται πολύ συχνά γκάφες. Γκάφες οι οποίες πολλές φορές δεν κοστίζουν τίποτα, άλλες φορές όμως πετάνε στον κουβά τεράστιες ποσότητες damage, άρα και πολλά €. Μάλιστα στον πόλεμο που έχουμε τώρα, επειδή οι ισορροπίες είναι λεπτές, τα λάθη που έγιναν και που γίνονται είναι εμφανέστατα και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του.



Η σειρά των λαθών μεγάλη. Αρχικά οι Βούλγαροι επιλέγοντας λάθος περιοχή επίθεσης στην Τουρκία, ξόδεψαν όλη την αρχική τους ορμή για να πολεμάν δύο μέρες για δύο περιοχές του κατακτημένου Ιράν, η απόκτηση των οποίων δεν τους έδωσε τίποτα σημαντικό ούτε στέρησε τίποτα από τους Τούρκους. Τη σκυτάλη των λαθών παρέλαβαν οι Σέρβοι, οι οποίοι ασχολήθηκαν και κέρδισαν τη μάχη σε μια αποκομμένη Γαλλική περιοχή τους, ενώ αν την άφηναν θα έκλεινε το ΝΕ που είχαν με τη Γαλλία, και θα μπορούσαν κάνοντας NE σε εμάς να σώσουν τους Βούλγαρους από το διπλό μέτωπο που τους δημιουργήσαμε εμείς, οδηγώντας σε διπλό μέτωπο εμάς. Οι Βούλγαροι επέστρεψαν στις γκάφες με το να μην ελευθερώσουν το ΒΔ Ιράν όσο ακόμα είχαν την πρωτοβουλία επίθεσης, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να ζημιώσουν την οικονομία της Τουρκίας για μέρες. Στα λάθη ακολουθήσαμε εμείς επιλέγοντας το Burgas. Κατακτώντας το κλείσαμε τα rl σύνορα Βουλγαρίας – Τουρκίας, εγκλωβίζοντας τον εαυτό μας στο να πρέπει να πάρει πολλές περιοχές για να κλείσει το NE με τη Βουλγαρία και να το ανοίξει με τη FYROM, και έτσι όταν οι Βούλγαροι έχασαν την πρωτοβουλία επίθεσης από τους Τούρκους και άφησαν τις περιοχές του Ιράν, το NE Τουρκίας-Βουλγαρίας έκλεισε αφήνοντας την Τουρκία αμέτοχη για κάποιο διάστημα, και εμάς να πολεμάμε και με Βουλγαρία και με FYROM. Μετά οι Ρουμάνοι έσφαλαν γιατί ενώ αρχικά μας έσωσαν με την εισβολή τους στη Βουλγαρία, μετά αχρήστευσαν το NE τους με τη FYROM χάνοντας τη Σόφια. Και τέλος, η κορυφαία σε αποτυχία κίνηση σε όλη τη διάρκεια του πολέμου, ήταν η επιχείρηση στη Σαρδηνία, όπου στην προσπάθεια να μείνει η περιοχή στην κατοχή της FYROM για να ενεργοποιηθεί (ήμαρτον δηλαδή) το NE των Γάλλων προς τις Ιταλικές Σκοπιανές περιοχές, χάθηκε damage το οποίο ίσως μας στοίχισε την πρωτοβουλία επίθεσης με τη FYROM και τη μάχη στο Αιγαίο.



Με την τριπλή αυτή σφαλιάρα, βγήκαν αμέσως από το σεντούκι η ηττοπάθεια, η αντιπαράθεση, και η καταστροφολογία. Δε χρειαζόταν όλα αυτά. Λάθη γινόταν και θα γίνονται. Ακόμη και αυτή τη στιγμή που γράφω το άρθρο κάνουμε λάθη. Ξοδεύουμε damage για το RW στη Θράκη το οποίο ακόμη και αν κερδηθεί και η Βουλγαρία αποκοπεί προσωρινά από το Αιγαίο και την Αίγυπτο, θα ξανά επιτεθεί στη Θράκη, γιατί αυτή έχει την πρωτοβουλία επίθεσης και όχι εμείς. Το βάρος μας πρέπει να πέσει στο να πάρουμε την πρωτοβουλία. Μόνο αυτό έχει αξία. Όταν έχουμε την πρωτοβουλία τότε τα RW σε πρώην rl περιοχές μας θα επιταχύνουν τη νίκη. Όταν έχει ο εχθρός την πρωτοβουλία τότε τα RW ακόμη και αν κερδηθούν απλά επιβραδύνουν την πτώση. Η νίκη όμως έρχεται μόνο σε αυτόν που έχει την πρωτοβουλία επίθεσης και τη διατηρεί. Δεν είναι ανάγκη να χαρίσουμε τη χώρα με ευκολία βαρώντας στο γάμο του καραγκιόζη και μαλώνοντας μεταξύ μας.
Μέχρι στιγμής χάσαμε κάποιες μάχες. Και τι έγινε? Όταν κερδίσουμε κάποιες θα διορθωθεί αυτό. Χάσαμε κάποια μπόνους προϊόντων. Και λοιπόν? Θυμάστε ποτέ να τελείωσαν τα όπλα ή τα φαγητά με την υπερπαραγωγή που έδωσαν οι admin στο παιχνίδι? Το μόνο που χάθηκε για πάντα είναι τα € που πήγανε για tanking. Αλλά αυτά χάνονται οριστικά είτε νικάμε είτε χάνουμε. Το λυπηρό είναι ότι δεν τα ευχαριστήθηκαν αυτοί που τα έβαλαν.
Στο παιχνίδι αυτό, ανακυκλώνονται οι νίκες, τα μπόνους, οι κατακτητές, οι κατακτημένοι, οι σύμμαχοι, οι εχθροί, το damage. Ανακυκλώνονται τα πάντα, εκτός από τα € που χάνονται για αυτό.
Παίξε καλά και ας χάσεις.