methusmenh politeia

Day 1,325, 15:10 • Published in Greece Greece • by Faethongr

Καλησπέρα αδέρφια,

την τελευταία φορά που έγραψα άρθρο μεθυσμένος βγήκε το κάτωθι:
http://www.erepublik.com/en/article/mataioths-mataiothtwn--1791989/1/20

εκείνο το άρθρο ίσως ήταν λίγο συναισθηματικό, αλλά ήταν ειλικρινές. Σήμερα, ύστερα από ένα ανάλογο μεθύσι, έρχομαι ύστερα από λαϊκή απαίτηση (και καλά) να ξαναπώ χειμαρρωδώς την άποψή μου. Προσδεθείτε...



νομίζω ότι έχω εντοπίσει, αν όχι την ρίζα, τουλάχιστον έναν βασικό λόγο για την διχογνωμία που εγένετο διχόνοια στην κοινότητά μας. Αυτή είναι η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ...μάλιστα συναγωνιστές και σύντροφοι. Πιστεύω σε ένα τέτοιο παιχνίδι τα κίνητρα είναι συχνά αγαθά, αλλά οι προσεγγίσεις διαφέρουν...ανθρώπινον δε, κακόν δε. Έτσι, οι μεν αποτελούνται κλεπταποδόχοι, οι έτεροι προδότες. Ίσως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ίσως απλά να πρόκειται για μια τεράστια παρεξήγηση που ταλανίζει τους υπολοίπους...



Για άλλη μια φορά, για πολλοστή φορά θα αναφέρω την λέξη ΕΝΟΤΗΤΑ, όχι (μόνο) από εμμονή, αλλά γιατί πραγματικά πιστεύω ότι εκπροσωπεί την τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού η-λαού. πέρα από έριδες και καβγάδες, ο μέσος παίκτης επιθυμεί να παίξει και να συνεργαστεί με τους συμπολίτες του και όχι να τσακώνετε. Αυτό το κάνουν όσοι έχουν ταμπουρωθεί σε αναχώματα ιδεολογικά ή προσωπικά. Εν πάση περιπτώσει, 20-30 παίκτες δεν αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της η-Ελλάδος. Προσωπικά σέβομαι τους παλιούς παίκτες και δη τους η-πατριώτες, αλλά αλλού βρίσκεται η όποια δύναμη της χώρας και της κοινότητος.



Θα πω κάτι για όλους μας που το εννοώ: είμαστε, κατά μέσο όρο, ωραίοι τύποι, δεξιοί και αριστεροί, Έλληνες και, χμ, οι υπόλοιποι ελληνόφωνοι. Άτομα με άποψη, με ανησυχίες, με επιθυμία να πούμε κάτι, με χιούμορ. Οι πιο πολλοί από εμάς. Έχω κάνει, ιδιαιτέρως, ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Ακούγονται βέβαιως σαχλαμάρες, αλλά είμαι σίγουρος ότι εκεί έξω είστε φερέλπιδα ατομάκια, ιδεολόγοι, άτομα με δημόσιο λόγο, ποιητές, επιστήμονες, εργαζόμενοι...είμαστε μια ενδιαφέρουσα παρέα και ελπίζω να βάλουμε κάποια στιγμή στοίχημα ότι θα πετύχουμε να συννενοηθούμε. Ίσως θα ήταν μια καλή εξάσκηση για την πραγματική κοινωνική ζωή...

Κλέινω με τους στίχους του Εγγονόπουλου, γιατί γουστάρω:

Σαν μιλάς, φοβεροί σεισμοί ρημάζουνε το παν,
Από τις επιβλητικές ερημιές της Παταγονίας
μέχρι τα πολύχρωμα νησιά,
Ηφαίστεια ξεπετιούνται στο Περού και ξερνάνε
στα ουράνια την οργή τους,
Σειούνται τα χώματα παντού και τρίζουν
τα εικονίσματα στην Καστοριά,
Τη σιωπηλή πόλη κοντά στη λίμνη.
Μπολιβάρ, είσαι ωραίος σαν Έλληνας.


(ολόκληρο το ποίημα εδώ)


καλό βράδυ μάγκες

ΥΓ1: Ήθελα να πω δυο-τρια πραγματάκια για την αποτυχημένη συμμαχία μας, αλλά άσε, νέξτ τάιμ...
ΥΓ2: τελικά το κρασί κάνει καλύτερο μεθύσι από την μπύρα...Ζήτω ο Οίνος!
ΥΓ3: Τόσο κρασί και ούτε ένα ορθογραφικό...είμαι θεός, τέλος...