Kalydna

Day 1,539, 03:53 • Published in Greece Australia • by Lonely Fighter
Η Κάλυμνος βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και υπάγεται στο νομό Δωδεκανήσου.



Αρχικά το νησί ονομαζόταν Καλύδνα, ενώ από τον 4ο αι. π.Χ. και μετά μετονομάστηκε σε Κάλυμνα. Η πιθανότερη ετυμολογία του ονόματος είναι από το καλός = ωραίος και ύδνα (από το ύδωρ) = νερό. Αυτό σημαίνει ότι η λέξη Καλύδνα σημαίνει νησί με καλά, ωραία νερά. Κατά τη Βυζαντινή εποχή η ονομασία Κάλυμνα μεταβάλλεται σε Κάλυμνος.

Στην Ιλιάδα του Ομήρου (ραψωδία Β, στ. 676-680) αναφέρεται ότι η Κάλυμνος μαζί με την Κω, τη Νίσυρο, την Κάσο και την Κάρπαθο συνεκστράτευσαν εναντίον της Τροίας, με δύναμη 30 πλοίων και αρχηγούς τον Φείδιππο και τον Άντιφο, γιους του Θεσσαλού.

Οι αρχαιότερες μαρτυρίες της ανθρώπινης παρουσίας και δραστηριότητας στο νησί ανάγονται στη Νεολιθική εποχή και την εποχή του Χαλκού.

Κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων (αρχές 5ου αι. π.Χ.) το νησί βρισκόταν υπό την κατοχή των Περσών, έως ότου απελευθερώθηκε με τη βοήθεια του αθηναϊκού στόλου. Στη συνέχεια προσχώρησε στην Α΄ και αργότερα στη Β΄ Αθηναϊκή Συμμαχία. Αργότερα όμως πέρασε στην κατοχή του Μαυσώλου και των Περσών, από τους οποίους απελευθερώθηκε από το στόλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Οι Ελληνιστικοί χρόνοι αποτέλεσαν περίοδο ακμής, παρά το γεγονός ότι το νησί, λόγω της γεωγραφικής θέσης του, εμπλεκόταν συχνά στις πολεμικές διαμάχες ανάμεσα στους Διαδόχους του Αλεξάνδρου.



Στη Ρωμαιοκρατία (1ος αι. π.Χ. - 4ος αι. μ.Χ.) η Κάλυμνος ανήκε στην επαρχία των Νήσων. Κατά την Παλαιοχριστιανική εποχή (4ος-αρχές 7ου αι. μ.Χ.) οικοδομήθηκαν πολλές και μεγάλες χριστιανικές εκκλησίες. Ο ισχυρός σεισμός του έτους 554 μ.Χ., πέρα από τις άλλες καταστροφές, προκάλεσε καταβύθιση της περιοχής ανάμεσα στην Κάλυμνο και την Τέλενδο, η οποία και διαμορφώθηκε τελικά σε νησί.



Οι επιδρομές των Αράβων, στα μέσα του 7ου αιώνα, ερήμωσαν τους παραθαλάσσιους οικισμούς, αφού οι κάτοικοι αναγκάζονταν να καταφεύγουν σε ορεινές περιοχές, όπου δημιούργησαν τους οχυρωμένους οικισμούς του Αγίου Κωνσταντίνου και της Γαλατιανής. Κατά τους Μεσοβυζαντινούς χρόνους χτίστηκε το Κάστρο της Χώρας.



Στις αρχές του 14ου αιώνα η Κάλυμνος πέρασε στην κυριαρχία των Ιπποτών του τάγματος του Αγίου Ιωάννη. Στα μέσα του 15ου αιώνα χτίστηκε το Κάστρο της Χρυσοχεριάς, ενώ στα τέλη του ίδιου αιώνα επισκευάστηκε και επεκτάθηκε το Κάστρο της Χώρας.



Το 1522 οι Ιππότες έφυγαν από τα Δωδεκάνησα, τα οποία παρέδωσαν στα χέρια των Οθωμανών. Σε αντάλλαγμα, η Κάλυμνος έλαβε αυτονομία και καθεστώς αυτοδιοίκησης. Τα επόμενα χρόνια χαρακτηρίστηκαν από σχετική ηρεμία και ασφάλεια. Μέσα στο α΄ μισό του 18ου αιώνα χτίστηκε ο οικισμός της Χώρας, ενώ γύρω στο 1840 οργανώθηκε το λιμάνι της Πόθιας, η νέα πρωτεύουσα του νησιού.



Το 1821 οι Καλύμνιοι, αν και βρίσκονταν σε καθεστώς αυτονομίας, συμμετείχαν στην Ελληνική Επανάσταση και μάλιστα έλαβαν μέρος στη ναυμαχία που έγινε κοντά στο νησί τους, στις 29 Αυγούστου 1825. Τότε η προσωρινή κυβέρνηση της Ελλάδας υπήγαγε την Κάλυμνο στην ελληνική πολιτεία και απέστειλε διοικητικές και ναυτικές αρχές στο νησί. Μαζί με τη Λέρο, την Πάτμο και την Ικαρία πήραν τον τίτλο «Συμπληρωματικαί νήσοι του τμήματος των ανατολικών Σποράδων». Αργότερα διορίστηκε έκτακτος επίτροπός τους ο Ι. Κωλέττης. Όταν όμως καθορίστηκαν τα σύνορα του ελληνικού κράτους, η Κάλυμνος ανταλλάχθηκε με την Εύβοια, με αποτέλεσμα να επανέλθει για άλλη μία φορά στους Οθωμανούς. Το 1835 η αυτονομία της αναγνωρίστηκε με αυτοκρατορικό φιρμάνι (ομοίως και για την Πάτμο, τη Λέρο και την Ικαρία).



Το 1912 η Κάλυμνος πέρασε στην ιταλική κατοχή. Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στις 7 Μαρτίου του 1948, το νησί ενσωματώθηκε επίσημα και οριστικά στα όρια του ελληνικού κράτους μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.



Η νεότερη ιστορία της Καλύμνου συνδέθηκε ιδιαίτερα με τη σπογγαλιεία, καθώς από τα τέλη του 18ου αιώνα αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα σπογγαλιείας της Μεσογείου. Μάλιστα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Κάλυμνος παρέμεινε η μοναδική ελληνική σπογγαλιευτική δύναμη, με εξαγωγές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
============================================================================

Originally the island was called Kalydna, while from the fourth century BC and then renamed Kalymna. The most probable etymology of the name is from the kalos= beautiful/good and ydna (from ydor) = water. This means that the word Kalydna island is the island with the beautiful water. During the Byzantine era, the name changed from Kalymna to Kalymnos.
Kalymnos island is located in the southeastern Aegean Sea and belongs to the Dodecanese.



Pôvodne bol ostrov nazývaný Kalydna, zatiaľ čo od štvrtého storočia pred naším letopočtom a potom premenoval Kalymna. Najpravdepodobnejšie Etymológia mena je z Kalos = krásnej / dobrý a ydna (od ydor) = voda. To znamená, že slovo Kalydna ostrov je ostrov s nádhernou vodou. Počas byzantskej éry, názov zmenil z Kalymna na Kalymnos.
Kalymnos ostrov sa nachádza na juhovýchode Egejského mora a patrí k Dodecanese.