H e-Ellas anhkei stous e-Ellhnes

Day 1,301, 07:09 • Published in Greece Greece • by Faethongr

Και να που φτάσαμε στην σημερινή ημέρα όπου η ηλεκτρονική πατρίδα μας αντιμετωπίζει, όχι αμαχητί, τον βόρειο αντίπαλο. Ας ελπίσουμε σε μια θετική έκβαση αλλά απ΄ό,τι φαίνεται το αντίπαλον συμμαχικό δέος είναι πολύ καλύτερα οργανωμένο και δεμένο. Ως εκ τούτου φαντάζει πιθανή μια ήττα των ημετέρων δυνάμεων.

Παρόλες τις πικρές στιγμές των τελευταίων εβδομάδων, την διχόνοια, την ένθεν και ένθεν λασπολογία, την εύκολη (ίσως και από την μεριά μου) κριτική, πρέπει να πω ότι είμαι περήφανος για το κομμάτι εκείνο που νοιάστηκε και νοιάζεται για την κοινότητα, χωρίς φανφάρες, υβρεολόγια, κοινοτοπικές αναλύσεις ντυμένες σε μεγαλοστομίες και γηπεδικούς πατριωτισμούς. Μερικοί απλώς έμειναν στην Ελλάδα και πολέμησαν. Αυτή η μεγάλη μερίδα η-συμπολιτών χαίρει του σεβασμού μου και ελπίζω, όσο περνάει ο καιρός, να ενδυναμώνεται και να αρθρώνει λόγο και πρόταση.



Ακόμη κι αν απολέσουμε την Θράκη και η η- Ελλάς είναι υπό κατοχή, η κοινότητα παραμένει. Είναι δικαίωμα του καθενός να δηλώνει αδιάφορος ή απογοητευμένος για την η-χώρα μας, ενίοτε υπάρχουν και λόγοι που δικαιολογούν μια αποχώρηση. Ωστόσο θα ήταν τίμιο, όταν κάποιος εγκαταλείπει την χώρα, επειδή δεν θέλει να είναι ηλεκτρονικός της πολίτης, να μην επανέρχεται λοιδωρώντας και να μην αναμειγνύεται στα εσωτερικά της χώρας με διάθεση σκωπτική. Έχω πει την γνώμη μου, ότι η αποχώρηση από την κοινότητα είναι για μένα μια αυταπάτη, ότι ουσιαστικά αποχώρηση σημαίνει «αφού δεν δέχεστε τις ιδέες μου, αδιαφορώ και φεύγω» και κατόπιν οι ίδιοι επανέρχονται άλλοτε ως σωτήρες, άλλοτε ως μετά Χριστόν προφήτες, δρώντας και πάλι ως μέλη της κοινότητας αλλά με έναν αρκετά παράδοξο και αντιπαραγωγικό τρόπο. Θα ήταν τίμιο να αφήσετε λοιπόν όσοι δεν ενδιαφέρεστε για την χώρα (και δεν εννοώ κατ’ανάγκη όσους έχουν άλλη υπηκοότητα, αλλά όσους πραγματικά επιθυμούν να την δουν να παρακμάζει από χαιρεκακία) τους πολίτες της στην ησυχία τους. Θα την βρούμε την άκρη και, ίσως, να είναι και καλύτερα χωρίς την ατέρμονη διαμάχη και διχόνοια.

Κάτι τελευταίο: Σε παλαιότερο άρθρο, υπό άλλες περιστάσεις, είχα αναφερθεί στην ανάγκη να υπάρξει ένα είδος Εθνικού Δόγματος, ήτοι: τι θεωρούμε ως εθνικό στόχο, πώς θα κινηθούμε εν σχέσει με τις συμμαχίες μας, πώς πρέπει να οργανωθούμε πολιτικά κτλ. Πρέπει να γίνει μια συζήτηση σε πολιτισμένο τόνο και κλίμα, αλλά και με απόλυτη ειλικρίνεια. Είναι επίσης αναγκαίο να υπάρξει ένα σχέδιο αντίστασης στην κατοχή ώστε να μην σπαταληθούν δυνάμεις. Όπως άλλωστε έγραψα εδώ πριν λίγες ημέρες, τώρα μπορούμε οι εναπομείναντες να οργανωθούμε κάπως καλύτερα υπό μια υγιή ηγεσία. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο.

Καλή συνέχεια σε όλους τους συμμαχητές και συμπολίτες μας. Η χώρα μας μάς ανήκει! Η η-Ελλάς ανήκει στους η-Έλληνες και σε όσους την αγαπάνε.