Θέλει Αρετή & Τόλμη...

Day 1,231, 12:36 Published in Greece Greece by Faethongr

Μετά από πολύωρη απουσία (αυτή η rl τρώει χρόνο από το παιχνίδι) επέστρεψα και περιχαρής ανασαίνω τον αέρα της ελευθερίας: Ως ναι, η Πελοπόννησος, ο ηρωικός Μοριάς είναι και πάλι ελεύθερος, από την άκρη του Ταίναρου και την Μάνη ως τις ακτές της Αχαϊας και της Κορίνθου, από τα μυκηναϊκά μνημεία της Αργολίδος και ως την Ολυμπία ηχούν οι καμπάνες της Λευτεριάς. Η ηρωϊκή κλεφτουριά, οι ένδοξοι αντάρτες μας, όλοι όσοι χωρίς φειδώ εξόδεψαν κάτι περισσότερο όχι για προσωπική ευχαρίστηση αλλά για να ευοδοθεί ο κοινός αγώνας, όλοι αυτοί αξίζουν ένα τεράστιο μπράβο.

Δεν θα βαρεθώ να το λέω: Ναι, σαφώς και πρόκειται για παιχνίδι, αλλά ένα παιχνίδι που δείχνει χαρακτήρες, ήθη, ταλέντα και ηγετικές φυσιογνωμίες σε κάποιον βαθμό. Έτσι και όταν προκύπτουν τέτοια θέματα κάποιοι δείχνουν πολύ μεγαλύτερο ανάστημα από άλλους.



Ακόμα και μια νίκη στο EREP απαιτεί Αρετή και Τόλμη και για όσους έχουν αυτά τα χαρίσματα αφιερώνω το παρακάτω ποίημα:

Το Χάλκεον Χέρι του Φόβου
Ανδρέα Κάλβου


Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι•
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει
νουν αληθείας) επτέρωσε
τον Ίκαρον• και αν έπεσεν
ο πτερωθείς κ' επνίγη
θαλασσωμένος•

Αφ' υψηλά όμως έπεσε,
και απέθανεν ελεύθερος.-
Αν γένης σφάγιον άτιμον
ενός τυράννου, νόμιζε
φρικτόν τον τάφον.

Εάν φιλοτιμούμεθα
'να την ξαναποκτήσωμεν
μ' ίδρωτα και με αίμα,
καλόν είναι το καύχημα
της αρχαίας δόξης.




ΥΓ. Ευχαριστώ τους ViNsEnD και Tilemachos69 που απέστειλαν τρόφιμα όταν είχα ξεμείνει στην Πελοπόννησο. Keep going bros!

ΥΓ2. Κάποιοι παίρνετε τα ασόβαρα σοβαρά και τα σοβαρά ασόβαρα. ΔΕΝ παθιάζομαι με το παιχνίδι, το παίζω όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται. Το να λέτε ορισμένοι να χαλαρώσω είναι σαν να φωνάζεις σε κάποιον ηθοποιό να μην ταυτίζεται με τον ρόλο του. Νιώστε!