ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 'Η ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ?

Day 1,573, 06:54 • Published in Greece Greece • by e-petros

Μία καινούργια πολιτική θεώρηση έχει γεννηθεί στην eGreece:

Το ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ

Μετά από αυτό το άρθρο της F@MA έχει πλέον τεθεί ξεκάθαρα η δεδηλωμένη:

"Η Δημοκρατία σαν ιδέα δεν απορρίπτεται αλλά η εφαρμογή της στην πράξη χωλαίνει".

Παίκτες εκλέγονται στο βουλευτικό αξίωμα χωρίς να έχουν γνώση των βασικών κανόνων του παιχνιδιού αλλά και χωρίς την όρεξη να μάθουν. Μόνος στόχος το μετάλλιο.

Ατομικισμός, αδιαφορία προς τους θεσμούς, επανάπαυση, ανευθυνότητα, υπερβολικός χαβαλές, η λογική του Because I Can.

Το μεγάλο θύμα της πραγματικής αυτής κατάστασης η ίδια η Δημοκρατία.

Η πρόταση ξεκάθαρη: Ακολουθώντας την ίδια λογική του Because I Can η F@MA αυτοπροσδιορίζεται στον ρόλο του Φύλακα της Αξιοκρατίας.

χμμμμ, σαν πολύ αέρα να πήρατε…



Στον Αντίλογο αρκετοί συμπαίκτες μας προτάσσουν σε μια διαφορετική προτεραιότητα τις αρχές:

Δημοκρατία, ελευθερία, ατομική έκφραση.

"Ας είναι ο καθένας ελεύθερος να θέσει υποψηφιότητα και αν καταφέρει να εκλεγεί ας προσέξει τις ενέργειες του γιατί στο τέλος θα κριθεί από τον λαό – τους ψηφοφόρους του."

δεν χρειαζόμαστε "προστασία"



"Ποιόν λαό και ποιους ψηφοφόρους του ρε παιδιά?" Έρχεται ο αντίλογος. "Αυτούς που δεν θυμούνται τι ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές? Αυτούς που έχουν μνήμη κουνουπιού και τον επόμενο μήνα θα ψηφίσουν πάλι με κλειστά τα μάτια? Αυτούς που στην τελική θα αφεθούν να επηρεαστούν από τα προεκλογικά pm που θα λάβουν?"

"Δεν έχει σημασία" απαντά η ομάδα των antiF@MA. "Η Δημοκρατία δεν έχει όρια, χωράει ακόμα και αυτούς που την ευτελίζουν."


Και εδώ κυρίες και κύριοι, φίλοι και φίλες, φανατικοί μου θαυμαστές, είναι το όλον του παρόντος άρθρου.

Με την ιστορία να αποδεικνύει πως σε κάθε βουλευτική περίοδο περίπου το 50% των εκλεγμένων βουλευτών είναι απολύτως ανενεργό. Με ορισμένους εξ αυτών να δηλώνουν ευθαρσώς πως γράφουν τόσο τους θεσμούς όσο και τις αποφάσεις της πλειοψηφίας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Με συμπεριφορές που αρχίζουν από την πρώτη δημοτικού και φτάνουν στα όρια της δολοπλοκίας, τίθεται το θεμελιώδες ερώτημα:

Η Δημοκρατία πρέπει να προστατευθεί από την ίδια της την φύση?




Το ευημερούν της κοινότητας δικαιολογεί τον απροκάλυπτο επηρεασμό του εκλογικού αποτελέσματος ως αντίδοτο στην επίσης απροκάλυπτη ψηφοθηρία των ελασσόνων?


Ο Πλάτωνας αναφέρει την θεωρία των Φιλοσόφων – Βασιλέων. Μπορεί αυτή να εφαρμοστεί σε ένα παιχνίδι?

Θα προτάξουμε τον ατομισμό, σε μία χαλαρή συνομοσπονδία παικτών ή αντίθετα θα υποτάξουμε τα ορμέμφυτα μας για αυτόβουλη δράση στον σκοπό της ευημερίας της κοινότητας?



Σε αυτό το άρθρο δεν θα δείτε θέσεις – απαντήσεις. Περιμένω τους προβληματισμούς σας και γιατί όχι και ένα sub από όσους είναι έως τώρα ξεχασμένοι.