Είναι προσωπική υπόθεση.

Day 2,289, 01:23 • Published in Greece Greece • by Patsumbas360

Ο τρόπος που παίζουμε το παιχνίδι , είναι καθαρά προσωπική υπόθεση του καθενός .
Διότι τα κριτήρια με τα οποία παίζουμε είναι διαφορετικά από τον κάθε έναν μας.
Φαντάζομαι συμφωνείτε όλοι.
Κάποιοι από εμάς , απολαμβάνουν κάποιες από τις δυνατότητες του παιχνιδιού , στο οικονομικό κομμάτι , στο τύπου , στο στρατιωτικό, στο πολιτικό . Κάποιοι άλλοι βλέπουν γαλανόλευκη και ερεθίζονται , ενώ κάποιοι άλλοι απλά όχι .
Όπως και να το δούμε κάποιο κουμπάκι μας έχει ενεργοποιηθεί και αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζουμε και παίζουμε.
Εδώ όμως ξεκινάει και το θέμα μας.

Βλέπετε, ένα από τα δικά μου κουμπάκια που ενεργοποιήθηκε ήταν η «ανάγκη» μου να βλέπω την ομάδα ενωμένη .

Ίσως φταίει και η δουλειά μου , ο τρόπος ζωής μου , τα βιώματα μου. Εάν η ομάδα στην οποία ανήκω δεν είναι προσηλωμένη στον στόχο , απλά δεν πάει μπροστά.

Σαν καπετάνιος , εάν η μηχανή δεν εκτελεί τις εντολές , το πηδάλιο τραβάει άλλη ρότα , το GPS δείχνει λάθος στίγμα και η πυξίδα λάθος πορεία , μάλλον θα κάνω κύκλους γύρω από τον εαυτό μου.

Και δεν είναι , ότι μου κάνει εντύπωση σαν γεγονός , γιατί τα έχω ξαναζήσει , τα έχω ξαναδεί.

Ήμουν κάποτε ως αξιωματικός , μέλος μιας τέτοιας ομάδας , και υπήρχαν εντάσεις στο πλήρωμα , και όσο και αν πάλευα να μείνω απ’εξω, δεν άλλαζε ένα απλό γεγονός. Ότι ήμουν και εγώ μέλος του πληρώματος αυτού.

Από αυτά τα ολίγα (δεν γράφω και την αυτοβιογραφία μου) , με μια πρώτη ανάγνωση καταλαβαίνουμε απλά πράγματα.

-Ότι φταίμε όλοι. Φταίμε όλοι γιατί κάποιοι από εμάς αντέδρασαν άσχημα , κάποιοι φέρθηκαν ύπουλα , κάποιοι με προσωπικό συμφέρον , κάποιοι γιατί στην ένταση της στιγμής έριξαν και άλλο λάδι στην φωτιά , ενώ κάποιοι άλλοι δεν αντέδρασαν καθόλου.

-Τα κουμπάκια του καθενός είναι σημαντικά , αλλά μόνο για τον ίδιο. Και όμως απαιτούμε με την συμπεριφορά μας , αυτά τα κουμπάκια να είναι το ίδιο σημαντικά για όλους. Μα αυτό δεν γίνεται .
Εμένα π.χ δεν με νοιάζει η τυπολατρία, αλλά για κάποιον άλλον είναι το κουμπάκι του, για αυτό και βλέπουμε καταστατικά ή προτάσεις νόμου , σαν συμβόλαια.
Κάποιος άλλος γουστάρει το οικονομικό κομμάτι και χέζεται στο χρήμα με όποιο τρόπο μπορεί , όταν την ίδια στιγμή κάποιος άλλος πάει με τον σταυρό στο χέρι .

Ακόμα και τώρα που γράφω αυτό το άρθρο , καλύπτω την ανάγκη μου , να γράψω για όλα όσα με πειράζουν , για τον διαχωρισμό μας σε 40 στρατόπεδα , με 40 διαφορετικές πορείες , και 40 διαφορετικούς σκοπούς και στόχους.

Τις τελευταίες 20 μέρες νομίζω ότι έχουμε ξεφύγει ακόμα πιο πολύ . Γιατί δυστυχώς το κουμπάκι που έχει ενεργοποιηθεί σε πολλούς από εμάς , είναι το κουμπάκι του εγωισμού .
Και ο εγωισμός αδέρφια , δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος.

Νομίζω ήρθε η στιγμή να σας θυμίσω μερικά πράγματα

- Είναι παιχνίδι , δεν είναι RL , δεν κρίνεται το μέλλον κανενός , δεν πεθαίνει κανείς,
- Σαν παιχνίδι ,δεν υπάρχει δημοκρατία , δεν υπάρχει αξιοκρατία , παρά μόνο εάν αυτό συμφέρει τον Plato.
- Σαν παιχνίδι , πρέπει να σε κάνει να ξεχνιέσαι, να περνάς καλά , να διασκεδάζεις , και όχι να τρελαίνεσαι και να φανατίζεσαι
- Υπάρχει αδικία παντού , οπότε stop crying and play yr game.

Bαση όλων των παραπάνω που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ

-Ξεκόλλα και σταμάτα να ψάχνεις για σκάνδαλα , απατεωνιές και ψευτιές. Είναι σίγουρο ότι συνέβησαν , συμβαίνουν και θα συμβαίνουν , σε διάφορα επίπεδα της ερεπ ζωής μας . Γιατί το παιχνίδι παίζεται από ανθρώπους με διαφορετικές ανάγκες ο καθένας μας.
-Ξεκόλλα και σταμάτα να βρίζεις , να λοιδορείς και να προσβάλεις. Είναι άνθρωπος
με διαφορετικές ανάγκες από σένα . Το ότι είναι διαφορετικός , δεν σημαίνει ότι είναι και λάθος . Απλά είναι διαφορετικός. Όπως και εσύ είσαι διαφορετικός για τον άλλον.
-Ξεκόλλα και απόλαυσε το παιχνίδι σου . Άσε τους άλλους να παίξουν το δικό τους.
-Η δύναμη έχει ευθύνες . Είναι επιλογή του καθενός μας για τον εάν θα αδικήσει κάποιον ή όχι .

Εκνευρίζομαι για την κατάσταση μας , εκνευρίζομαι για τον εγωισμό που δείχνουμε , και εκνευρίζομαι γιατί προτιμάμε να δείχνουμε τα χειρότερα του εαυτού μας , ενώ έχουμε τόσα πολλά χαρίσματα .
Όμως αντιλαμβάνομαι ότι δεν μπορώ να μας κρίνω για τον τρόπο που απολαμβάνουμε το παιχνίδι .
Μόνο τον εαυτό μου μπορώ να κρίνω εγώ , και εσείς τους δικούς σας.
Είναι μια επιλογή που κάνουμε καθημερινά για το πώς θα συμπεριφερθούμε .

Έτσι και αλλιώς όλα είναι μια προσωπική υπόθεση .

Την καλημέρα μου σε όλους σας.

Φρανκ .