Πάμμαχον
Zeus Christou
Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου για την πολεμική αρετή των Ελλήνων..... Είναι κοινώς αποδεκτό ότι σήμερα οι πολεμικές τέχνες της ανατολής (όπως το Κarate-Tae Kwno Do-Jiu Jutsu-Kung Fu κ άλλες) αποτελούν εξέλιξή της πολεμικής τέχνης που δίδαξε ο πατριάρχης του Ζεν- Bodhirhama στους μονάχους του Βουδιστικού Ναού Shaolin στην επαρχία Χοναν της Κίνας το 520 μ.χ.Ο καθένας μας σήμερα αναγνωρίζει κ είναι σίγουρος για την καταγωγή τους, Μονό που η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική,κι εδώ θα δούμε άλλη μια περιφρόνηση του Ελληνικού κράτους για την πολεμική μας κληρονομιά. Στην αρχαία Ελλάδα κατά το 2000 π. χ. είχε παγκόσμια εμβέλεια η πολεμική τέχνη Πάμμαχον (από το παν κ μάχη).Οι λέξεις μάχη κ μάχαιρα πηγάζουν από την ίδια έννια, μονομαχία 2 η κ περισσοτέρων μαχητών με φονικό όπλο μικρής εμβελειας-μαχαίρι,τσεκούρι,σπαθί η' λόγχη. Το Παμμαχον λοιπόν δίδασκε την χρήση κ την αντιμετώπιση,ένοπλη κ άοπλη,αυτών των οπλών. Ο διαχωρισμός του από το Παγκράτιο ήταν ότι το Παγκράτιο ήταν Ολυμπιακό Άθλημα άλλα άμεσα συνδεδεμένο με το Πάμμαχον.Στο Παγκράτιο υπήρχε ένα κράμα από τεχνικές λακτίσματος,πυγμαχίας,Πάλης κ μάχης υποταγής. Οσοι ασχολούνται με Πολεμικές Τέχνες ας καταλάβουν το Παγκράτιο σαν μια μορφή Brazilian Jiu Jutsu κ Muai Thai στην πιο ώριμη τους μορφή και ήταν το τιμητικότερο άθλημα στην Αρχαία Ελλάδα. Η διάφορα τώρα με το Πάμμαχον είναι ότι σε αυτή την πολεμική τέχνη ο μαχητής ασκούνταν σε πλήρη ρεαλιστική μάχη, θεωρώντας σαν δεδομένο ότι ο αντίπαλος φέρει όπλο, φανερό η' κρυφό και ότι δεν θα είναι μονός του. Οπως καταλαβαίνετε το Πάμμαχον ήταν η τέλεια μορφή εξάσκησης άλλα όχι για όλους και φυσικά με πολλούς θανάτους κατά την εκπαίδευση, με αποτέλεσμα όμως την ελίτ των πολεμιστών της εποχής. Οι πρωταθλητές του Παγκρατίου στο στρατό μαθαίνανε και Πάμμαχον με τεράστια επιτυχία και αυτό εξυμνούμε μέχρι σήμερα ως Έλληνες Πολεμιστές. Το μεγάλο ξεκίνημά ήταν με την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου,που καλπάζοντας μέσα στα βάθη της Ασίας,εξάπλωσε τις τέχνες κ μαζί αυτές του πολέμου. Στην Ασία τότε υπήρχαν 'μορφές πολεμικών Τεχνών άλλα όχι στην μετέπειτα μορφή τους και αυτό φαίνεται από τις μάχες των Ελλήνων με τους αντίπαλους λαούς, που οι κατ'άντρα αναμετρήσεις τους συχνά περιγράφονται ως γελοίες και άνισες. Έτσι με τα χρόνια ο κάθε Λάος πήρε και αφομοίωσε τα στοιχεία αυτά, φτάνοντας στο 520 και την επίσημη γέννηση των πολεμικών τεχνών τους από τον Βodhidharma,ο οποίος διδάχτηκε το Πάμμαχον από το Λάο του με ρίζες στην αρχαιότητα. Το Παγκράτιο έμπαινε στη ζωή των παιδιών από την ηλικία των 10 αναλόγως την φατρία του κ το βαθμό του πάτερα στο πόλεμο. Ανάλογες αναφορές έχουμε για τα πρώιμα γυμνάσια των παιδιών Σπαρτιατών-Θεσπιαιων-Αργείων κ.τ.λ. Η κάθε πόλη κράτος είχε τον καλύτερο της Παγκρατιαστή ο οποίος ήταν ΠΑΝΤΑ και ο κορυφαίος στρατιώτης με τεραστιο ταλέντο στο Πάμμαχον και κατέβαιναν σε αγώνες για την περηφάνια του τόπου κ της οικογένειάς τους. Οι θάνατοι ήταν πολλοί στις Ολυμπιάδες κ αυτό γιατί κανένας μαχητής δεν παραδινόταν εύκολα, αφού θα ήταν η χειρότερή προσβολή στον προστάτη Θεό του κ την οικογενεια-φατριας του. Δεν θα αναφέρω ξακουστά ονόματά Αθάνατων μαχητών μα θα σας αναφέρω ότι οι πόλεις κράτη που είχαν τα ηνία ήταν η Αθήνα,η Σπάρτη κ το Άργος . Οι μαχητές που είχαν πάρει 3 Ολυμπιάδες στη σειρά,όταν έπαιρναν μέρος στους πολέμους,φόραγαν στεφάνια από Δάφνες στις κάσες τους,κ αυτό τους καθιστούσε σαν την ελίτ της στρατιάς, εκπαιδευόντουσαν δε μονοί τους κ σε ομάδες δίκες τους αναπτύσοντας το Πάμμαχον σε συνθήκες πραγματικές .Φαντασθητε για τι προσωπικότητες μιλάμε κ τι φιλοσοφία ζωής. Σε κάθε πόλεμο γνωστό η' μη των αρχαίων προγόνων μας η πολεμική τέχνη που μας έκανε Θρύλους ήταν το Πάμμαχον σαν συνέχεια της δομής του Παγκρατίου.Υπαρχουν εκατοντάδες αμφορείς που απεικονίζουν παλαίσματα καθώς κ αναφορές σε αμέτρητα αρχαία κείμενα. Ο Masutatsu Oyama,Ιάπωνας Θρυλος-πατερας του Καράτε είχε αναφέρει σε ένα κείμενό του για την ιστορία του Καράτε ότι 'Αν δεν υπήρχαν οι Αρχαίοι Έλληνες,σήμερα δε θα μιλάγαμε για τέχνη άλλα για κλωτσιές κ γροθιές χωρίς το -Do-,τον δρόμο του πολεμιστή' Ο Hironori Ohtsuka ιδρυτής του Wado Ryu είχε πει ''Να σκέφτεστε τη μάχη σαν να έχει τελειώσει. Να σκέφτεστε όπως οι Έλληνες, φίλοι καλοί του θανάτου,άριστοι πατέρες της μάχης'.Ο Jigoro Kano ιδρυτής του Judo είχε πει στο πρώτο σεμινάριο της τέχνης του στην Οσάκα ''Να θαυμάζετε τους Λευκούς Πολεμιστές-Θεούς της Αρχαίας Ελλάδας κ να μαθαίνετε από αυτούς'.
Δεν σας κρύβω ότι στην διάρκειά τη έρευνάς μου διάβασα πολλά και διάφορα για την πολεμική αρετή των Ελλήνων και τον ονοματολογία της όπως και για τους ορισμούς τους. Στα άρθρα μου σας παραθέτω μια μίξη ερευνών φίλων και διδασκάλων πολεμικών τεχνών μαζί με προσωπικές παρατηρήσεις που στόχο έχουν να πλησιάσουν την πραγματικότητά κατά το δυνατό Ελπίζω να σας έδωσα τροφή για ειδικότερες αναζητήσεις πάνω στο θέμα!
remastered!!!!!!!!!!!
Comments
ψηφισθεν
άριστη δουλειά
εύγε !!!
Voted!
Το μεγαλο ξεκινημα ηταν με την εκστρατεια του Μεγαλου Αλεξανδρου,που καλπαζοντας μεσα στα βαθη τησ Ασιας,εξαπλωσε τις τεχνες κ μαζι αυτες του πολεμου.
Μετά την νικηφόρα μάχη στον Υδάσπη εναντίον του Πώρου μέρος των επίλεκτων στρατευμάτων του Αλέξανδρου έμεινε στην Αλεξάνδρεια της Ινδίας ( Νίκαια Αλεξάνδρεια ) . Από εκεί προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν το όνειρο του Αλέξανδρου προσπαθώντας να φτάσουν τον Ωκεανό ( Κίνα ) . Αυτοί, λοιπόν , μετέδωσαν αυτεξούσια την γνώση τους η οποία συμπλήρωνε τα "μυθολογικά" ταξίδια των Διόνυσου, Ηρακλή, Ιάσονα και πολλών άλλων Ελλήνων .
Όσο αφορά τις τέχνες ότι έχει σωθεί από την Ελληνική γνώση βρίσκεται σε αυτές με κατάληξη -jitsu ( ninjitsu, aki jitsu κλπ ) καθώς οι Ασιάτες τις έφεραν σε πιο "ελαφρύ" ρυθμό και τις ονόμασαν Do ( aikido , iaido κλπ ) .
Προσωπικό ( κι όχι μόνο ) συμπέρασμα είναι πως ό,τι ξέρουμε σε πολεμική τέχνη σήμερα προέρχεται από την Αρχαία Ελληνική μάχη .
Σημείωση : ο Ηρακλής θεωρείται ο μέγας δάσκαλος των Ελληνικών πολεμικών τεχνών ( εξέλιξε τις μέχρι τότε τεχνικές των Κενταύρων ) .
Συγνωμη, ο Ηρακλης και οι Κενταυροι δεν ειναι μυθικα προσωπα?
Είναι;
όσο ο Χριστός και οι άγγελοι...........
είναι αλήθεια ότι υπάρχουν δάσκαλοι του πάμμαχον ανά την Ελλάδα οι οποίοι βλέπουν την κατάντια του Ελληνικού γένους και αρνούνται να μεταδώσουν τις γνώσεις τους σε ευρεία κλίμακα για να μην χρησιμοποιηθούν για λάθος σκοπούς και παραποιηθούν οι γνώσεις. Και δυστυχώς δεν έχω κανένα επιχείρημα για να τους αντικρούσω και να τους μεταπίσω ...... είμαστε άξιοι της μοίρας μας όπως έχουμε καταντήσει και όσο κι αν μας φταίει το σύστημα εμείς το συντηρούμε και βολευόμαστε στην παγκόσμια μαστούρα που μας προσφέρει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.......
Είναι τόσο τραβηγμένο αυτό το οτι αρνούνται να διδάξουν λόγω της κατάντιας μας, που με παραπέμπει στο ....όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
ZEUS η δουλεία του δασκάλου είναι να μεταδίδει και η δουλειά του φιλοσόφου είναι να διακρίνει. Σε όποια κατηγορία και αν θέλουν να ανήκουν, όταν μου λες οτι θα την πάρουν τη όποια γνώση στο τάφο τους, έχουν αποτύχει.
σε ευρεία κλίμακα λέω φίλε μου! μεταδίδουν την γνώση τους σε έναν στενό κύκλο ώστε να μην χαθεί........ οι γενιές του junk food, των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και της φιλοσοφίας θα με βολέψει ο μπαμπάς μου, η μαμά μου, ο παππούς, κάποιος δικός μου κι άσε τον κόσμο να καίγεται αφού δεν καίγομαι εγώ, είναι αυτές που δεν έχουν την θέληση να μάθουν....... κι εμείς μέσα σ'άυτες είμαστε δυστυχώς.
ν
Μπράβο σου !!!
Ψήφος + συνδρομή !!!
ψηφισθέν...
voted!
Θα ενίσχυε το περιεχόμενο του άρθρου καμιά παραπομπή και βιβλιογραφία ώστε όποιος ενδιαφέρεται να το ψάξει λιγάκι παραπάνω!
[removed]
προσωπικές συζητήσεις, αναλύσεις και έρευνα στο internet είναι κυρίως εδώ αγορίνα! η Ελληνική βιβλιογραφία που κατάφερα να συγκεντρώσω για το θέμα με απογοήτευσε πολύ, λόγο ρηχότητας σε ανάλυση και αποφυγής αναφορών σε γεγονότα....... όσοι ρώτησα με παρέπεμψαν σε ξένη βιβλιογραφία και δεν βρήκα ακόμη χρόνο να εμβαθύνω.......
V
voted
Παιδιά μήπως γνωρίζει κάποιος καλό δάσκαλο στο Πάμμαχον εκτός του Δερβένη που βρήσκω στο internet?
Προσοχή όμως όχι Παγκράτιον αλλά Πάμμαχον. Εάν γνώριζε κάποιος κάποιον θα με ενδιέφερε και θα το εκτιμούσα!!!!!
Hμουν αθλητης του παγκρατιου οσο εμενα ελλαδα αλλα πλεον μου εχουν μεινει μονο οι στολες,τα γαντια και οι ομορφες αναμνησεις.
Δασκαλος μου ο κρητικος Νικος Κουγεντακης 🙂
Καταπληκτικο αρθρο και ευγε !!!!