Απρίλη μου...
![Greece](http://www.erepublik.net/images/flags_png/S/Greece.png)
Chaos0
![](http://img696.imageshack.us/img696/9228/chaocav.jpg)
Απρίλη μου
Κατά την άποψή μου, ο Απρίλιος και ο Σεπτέμβριος είναι οι πιο ερωτικοί μήνες.
Περισσότερο από τον Μάϊο, όπου απλά λειτουργεί η βιολογική μας χημεία και τον Αύγουστο, όπου καρπωνόμαστε τις ευκαιρίες της απλόχερης προσφοράς.
Υπάρχει μια μελαγχολία στον Απρίλη και τον Σεπτέμβρη που αν το άτομο διαθέτει τα κατάλληλα φίλτρα, μπορεί να του χαρίσει ηδονές κατά πολύ πληρέστερες από εκείνων των πολυδιαφημισμένων μηνών.
Σε αυτό το πνεύμα οι "Χάους Ανασκαφές", πιστές στην επωνυμία τους, προσφέρουν στο κοινό της e-Greece ένα από τα πιο καλοεπεξεργασμένα διαμάντια της ερωτικής - και όχι μόνον - ποίησης κάθε χρόνου και τόπου :
Έζρα Πάουντ, "Περσονάε"
"Φραντσέσκα"
Ήρθες μέσα απ' τη νύχτα
κι είχες λουλούδια στα χέρια σου.
Τώρα θα βγεις απ' τη σύγχυση των ανθρώπων,
απ' το θόρυβο της ομιλίας για σένα.
Εγώ που σ' έχω δει ανάμεσα στ' αρχέγονα πράγματα
θύμωνα όταν πρόφεραν τ' όνομά σου
σε κοινά μέρη.
Άμποτε τα δροσερά ποτάμια να κατάκλυζαν το μυαλό μου
κι ο κόσμος να στέγνωνε σαν ξερόφυλλο
ή σαν φλούδι πικραλλίδας και να το σάρωνε ο άνεμος
για να μπορέσω να σε βρω πάλι.
Μόνος.
Αυτή η σπαρακτική κραυγή, αυτό το αίτημα για επανένωση πέρα από το θάνατο, τον χώρο και τον χρόνο αποτελεί μια ομολογία των βαθύτερων εσωτερικών αναγκών της ψυχής.
Και ας μην μου πει κάποιος ότι δεν έχουν θέση αυτά στο παιγνιδάκι μας.
Γιατί τι άλλο από μια ανάμνηση προσπαθούμε να αφήσουμε εδώ, στις περίπλοκες σχέσεις φιλίας και έχθρας, έρωτα και απέχθειας, τιμιότητας και διαφθοράς που καλλιεργούμε;
![](http://aerologos.pblogs.gr/files/f/286622-w6.jpg)
Comments
Έζρα Πάουντ βρηκες να βαλεις ? μπορει καποιοι να παρεξηγηθουν και να σε πουν φασιστα
@ ARISTOMAXOS
: )
Αχ φίλε μου !
Ας είχα το εκατομμυριοστό της μεγαλοφυΐας του και ας με έλεγαν ότι ήθελαν.
Έτσι κι αλλιώς στην real ζωή - για εδώ δεν ξέρω - οι μισοί με θεωρούν μεταμοντέρνο ναζί και οι άλλοι μισοί κεκαλυμμένο αναρχοκομμουνιστή.
Το διασκεδαστικό είναι ότι με μισούν ή με αγαπούν - συνήθως - για λάθος λόγους.
Και ως de profundis Κακόψυχος, το απολαμβάνω...!!
Niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
πάντα ποιοτικός
voted και ΝΙ, θα συμφωνησω με τον makrugianni
v
kai gia na min epanalamvano : + 1 Makrygiannis
ψηφος
v
Τι μου θυμισες τωρα.....
v+s
V και Νιιιιιιιιιιιιι
v + Ni
φασιστα δεν σε λέω γιατί τοτε θα έπρεπε να πω και τον σεφέρη (επιφυλάσσομαι για άλλη φορα)
: ) voted
v
V+NI
Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας
Μες απ' την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.
Ο χειμώνας μας ζέσταινε, σκεπάζοντας
Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας
Λίγη ζωή μ' απόξερους βολβούς.
Ποιες ρίζες απλώνονται γρυπές, ποιοι κλώνοι δυναμώνουν
Μέσα στα πέτρινα τούτα σαρίδια; Γιέ του Ανθρώπου,
Να πεις, ή να μαντέψεις, δεν μπορείς, γιατί γνωρίζεις μόνο
Μια στοίβα σπασμένες εικόνες, όπου χτυπάει ο ήλιος,
Και δε σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο, κι ο γρύλος ανακούφιση,
Κι η στεγνή πέτρα ήχο νερού
Κείνο το λείψανο που φύτεψες στον κήπο σου τον άλλο χρόνο,
Άρχισε να βλασταίνει; Πες μου, θ' ανθίσει εφέτο;
Τ.Σ. Έλιοτ, "Έρημη χώρα", μτφρ. Γ. Σεφέρης
Γιατί τι άλλο από μια ανάμνηση προσπαθούμε να αφήσουμε εδώ, στις περίπλοκες σχέσεις φιλίας και έχθρας, έρωτα και απέχθειας, τιμιότητας και διαφθοράς που καλλιεργούμε;
Η παρουσία σου φως
chaow0.
ψ πολύ ψαγμένος φίλε!!
άσε τους άλλους να βάζουν ταμπέλες για να κατηγοριοποιήσουν αυτό που δεν μπορούν να δουν απλά και ξεκάθαρα.......
όπως έλεγε και ο μεγάλος Λουίτζι Πιραντέλλο, ο Έλλην Πυράγγελος, ''έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...''
Που είναι τα βυζάκια? Δε βλέπω βυζάκια
Έστησ' ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Και πέρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,
Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Εξ' αναβρύζει κι η ζωή σ' γη, σ' ουρανό σε κύμα.
Αλλά στης λίμνης το νερό, π' ακίνητό 'ναι κι άσπρο,
Ακίνητ' όπου κι αν ιδείς, και κάτασπρ' ως τον πάτο,
Με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ' η πεταλούδα,
Που 'χ' ευωδίσει τς ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο.
Αλαφροίσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι 'δες`
Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,
Ούδ' όσο καν' η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,
Γύρου σε κάτι ατάραχο π' ασπρίζει μες στη λίμνη,
Μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,
Κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη μες το φως του.
Δ.ΣΟΛΩΜΟΣ.