AΛΛH MIA ΦOPA...

Day 1,161, 07:45 • Published in Greece Greece • by Makedonissa

Θα το επαναφέρω το ζήτημα γιά άλλη μία φορά.

Αντιλαμβάνομαι και δέχομαι την επιφύλαξη του Natural Enemy.
Και θα αναφερθώ και σε αυτό και στον τρόπο αντιμετώπισης του. Αλλά, είναι σημαντικό να καταλάβουμε όλοι, πως ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε πρώτο βαθμό και συνδυαστικά με τον Βουλγαρίας - FYROM σε δεύτερο βαθμό, καταρχάς κινεί τα νήματα της οικονομίας μας και επιτρέπει σε εταιρίες οργανωμένες (με 10 εργαζόμενους, με βάθος κλπ κλπ), αλλά και σε περιστασιακούς ιδιοκτήτες που δουλέυουν ως μάνατζερ, να βγάλουν χρήμα.

Αντίστοιχα, επιτρέπει αυτός ο πόλεμος την εισροή χρημάτων και στα κρατικά ταμεία μέσω των φόρων (γιά τους οποίους δεν θα μιλήσω ούτε θα σχολιάσω γιατι θα γίνω κακός).

Τα γνωστά μεγάλα τανκ της Ελλάδας σε μεγάλο βαθμό έχουν σταματήσει να αιμοροούν, καθώς με την άρνηση των αντίστοιχων τουρκικών τανκς οι πόλεμοι είναι λιγότερο ακριβοί σε ατομικό επίπεδο, κάτι που τους επιτρέπει και αυτούς να πάρουν κάποιες οικονομικές ανάσες μετά τα μεγάλα ποσά που κατέθεσαν γιά τις πρώτες επιθέσεις.
Αυτά μέχρι εδώ είναι καλά, μάλλον.

Από εδώ και μετά όμως; Η Ελλάδα έχει δεδομένο το Natural Enemy απέναντι στην Τουρκία και η Τουρκία σε λίγες ώρες ψηφίζει υπέρ του Natural Enemy κατά της Ελλάδας. Αυτό αναγκαστικά μας βάζει στη διαδικασία των αυτομάτων επιθέσεων άσχετα με τη βούληση των δύο Προέδρων γιά ειρήνη ή όχι. Μπορεί να παρακαμφθεί; Μπορεί, με πρόταση και υπερψήφιση της γιά ειρήνη από τα δύο Κοινοβούλια.



Σε αυτό λοιπόν το σημείο μπορούμε να κάνουμε τις παρακάτω υποθέσεις:
Α. Προτείνουμε ειρήνη στην Τουρκία με τις παρούσες περιοχές και διαπραγματευόμαστε την μία και μοναδική σημαντική περιοχή που πρέπει να κρατήσουμε ως εγγύηση. Δεν θα αναφέρω ποιά είναι αυτή κατά τη γνώμη μου, όποιος έχει λίγο μυαλό καταλαβαίνει.
Ούτε χρηματική αποζημίωση, ούτε τίποτε άλλο. Μία περιοχή ως εγγύηση τήρησης της συμφωνίας γιά περισότερο από 2 μήνες.

Περιπτώσεις:
Α1. Οι Τούρκοι δέχονται. Τι σημαίνει αυτό; Οτι παίρνουν και οι δύο χώρες ανάσα οικονομική, αλλά ταυτόχρονα και οι δύο χώρες μπορούν πλέον να κατασταλάξουν στο επόμενο στρατηγικό τους σχέδιο ανάπτυξης είτε οικονομικής είτε εδαφικής. Ταυτόχρονα μα τα νέα δεδομένα οι δύο χώρες στρέφονται πιά με αίσθημα ασφάλειας και στο εσωτερικό τους και αναδιοργανώνονται, καθώς ούτως ή άλλως επικρατεί μιά αναστάτωση (και δεν μιλάω μόνο γιά την πολιτική σκηνή που είναι μόνιμο φαινόμενο, αλλά γιά την ενασχόληση με την οικονομία και τους νέους παίκτες κατά κύριο λόγο).
Οικονομικά μιά τέτοια συμφωνία θα μας ωφελούσε; Θεωρώ πως ναι, γιατί είναι σημαντικό να υπάρχει η επαναδρομολόγηση της εργατικής δύναμης και του εμπορίου και η ανακατάταξη σε μισθούς. αγορά και εταιρίες, ανάλογα με μιά σταθερή και αφαλή κατάσταση σε μιά χώρα, έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν φαινόμενα (όπως αυτό των ισοτιμιών στο ΜΜ) με καλύτερα δεδομένα και όχι σε κλίμα πανικού ή πίεσης.

Α2. Οι Τούρκοι δεν δέχονται. Αυτό μπορεί να έχει μόνο μία κατάληξη. Την αναγκαστική κατάληψη ολόκληρης της Τουρκίας το πολύ γιά 2 δευτερόλεπτα, έτσι ώστε να σβήσουν οι συμμαχίες της και να βρεθούν σε μειονεκτική θέση διαπραγμάτευσης σκληρότερων όρων ειρήνης. Γιατί ακόμα και στην περίπτωση της πλήρους κατάληψης, θα πρέπει να προσφερθούν όροι ειρήνης και όχι όροι κατοχής, καθώς είναι δεδομένο πως η αντίδραση τους θα είναι πλέον άμεση και η απελευθέρωση έστω και μίας περιοχής τους δεδομένη σε διάστημα ελάχιστων ημερών.
Ο χρόνος των 2 δευτερολέπτων επίσης είναι σημαντικός (και ίσως λέω και πολύ). Γιατί μόνο τόσο θα πρέπει να κρατήσουμε ολόκληρη την Τουρκία και αμέσως μετά να ανοίξουμε RW σε μία περιοχή γιά να αποφύγουμε τα χειρότερα.



Β. Δεν θέλουμε να κάνουμε εμείς πρόταση ειρήνης στην Τουρκία, αλλά πάμε γιά πλήρη κατάληψη χωρίς προϋποθέσεις και όρους.
Εδώ δεν υπάρχουν και πολλές εναλλακτικές όμως. Την Τουρκία δεν μπορούμε να την κρατήσουμε γιά πολύ, αλλά ούτε και μας συμφέρει (και δεν μας παίρνει κιόλας) να το κάνουμε. Υπάρχει όμως ένας παράγοντας ο οποίος χωρίς να τον έχει αντιληφθεί ο κόσμος, μπορεί να είναι η λύση των προβλημάτων μας αλλά και η αρχή του τέλους γιά την Τουρκία. Και αυτός ο παράγοντας είναι οι ΗΠΑ.
Αποψη μου βέβαια είναι πως οι ΗΠΑ μας προσφέρουν μία τεράστια ευκαιρία να απαγκιστρωθούμε από τον μονότονο πόλεμο ενάντια στην Τουρκία, να προσανατολιστούμε αλλού εδαφικά και να επανεξετάσουμε την μελλοντική μας συμμετοχή στην μετά την EDEN μεγάλη συμμαχία που (θέλοντας και μη) θα μπούμε.
Στόχος σε κάθε περίπτωση είναι να μην ανοίξουμε μέτωπο με δύο σημαντικές δυνάμεις στο eRepublik, να βοηθήσουμε και την σύμμαχο Βουλγαρία στους στόχους της, αλλά και να δημιουργήσουμε την προοπτική του ενός περαιτέρω βήματος στο μέλλον όταν αυτό θα μπορεί να γίνει και θα χρειαστεί να γίνει.



Αυτό λοιπόν που έχω να προτείνω (χωρίς προφανώς να γνωρίζω τι και εάν γίνεται στο Υπουργείο Εξωτερικών και στην υπόλοιπη Κυβέρνηση) είναι να δημιουργηθούν όλα αυτά τα υποθετικά σενάρια εργασίας (αλλά και κάποια ακόμη που γιά ευνόητους λόγους δεν αναφέρω εδώ) και να αποφασιστεί η κίνηση που θα μας πάει μπροστά με ασφάλεια και σταθερότητα, όχι γιά τον επόμενο μήνα, αλλά γιά τους επόμενους 3-4. Τα μόνα πράγματα που πρέπει να κάνουν οι καθ'ύλην υπεύθυνοι, είναι να κοιτάξουν στο χάρτη.

Ευχαριστώ
Makedonissa