Join the new world

Ο Ρωμαίος Ύπατος, Λούκιος Αιμίλιος Παύλος, νικά τον Μακεδονικό στρατό του βασιλιά Περσέα στην Πύδνα και σφραγίζει την τύχη της Μακεδονίας, η οποία θα διαιρεθεί σε τέσσερις επαρχίες, σχετικά απομονωμένες μεταξύ τους.

Ο Λούκιος Παύλος, έμπειρος στρατιωτικός, προέλασε προς συνάντηση του Μακεδονικού στρατού που βρισκόταν κοντά στη σημερινή Κατερίνη. Εκεί 29.000 Ρωμαίοι αντίκρυσαν 44.000 Μακεδόνες. Καί οι δύο στρατοί ήταν έμπειροι στη μάχη από τους πολυαίμακτους πολέμους. Μετά από μια αποτυχημένη παραπλανητική ενέργεια του Παύλου, οι αντίπαλοι συγκρούστηκαν στο ανοιχτό αλλά όχι και τόσο ομαλό πεδίο έξω από την Πύδνα.



Η σύγκρουση ανέδειξε τις διαφορές τακτικής. Οι Μακεδόνες πολεμούσαν με τον παραδοσιακό ελληνικό τρόπο της φάλαγγας, που χάρισε τη νίκη στον Φίλιππο, στον Αλέξανδρο και στον Πύρρο. Οι Ρωμαίοι αντίθετα, μαχόμενοι για αιώνες κατά στρατών φάλαγγας, υιοθέτησαν και εξέλιξαν τη δική τους μέθοδο: χωρίζοντας τη φάλαγγα σε τμήματα και πολεμώντας κατά αποσπάσματα, που ευνοούσαν τον αγώνα σε ανώμαλο έδαφος, με συνδυασμό ελαφρού και βαρέως πεζικού.

Αρχικά οι Μακεδόνες φαλαγγίτες απώθησαν τους Ρωμαίους λεγεωνάριους αλλά χάνοντας τη συνοχή τους λόγω του ανώμαλου εδάφους, δέχτηκαν αιφνιδιαστικά επίθεση στο αριστερό τους από τα νώτα, από μια μονάδα ρωμαϊκού πεζικού που είχε αποκοπεί και είχε παραμείνει αθέατη. Η φάλαγγα ήταν ακατανίκητη κατά μέτωπο αλλά δύσκολα άλλαζε προσανατολισμό. Η συνοχή τους κατέρρευσε και οι Ρωμαίοι αποδείχθηκαν καλύτεροι στη μάχη σώμα με σώμα, με ισχυρότερη ατομική θωράκιση, καλύτερη εκπαίδευση και οπλισμό.

[img]https://i.postimg.cc/wxyS06FW/Pydna-2-768x563.webp[/img]

Η αδυναμία των Ελλήνων εντάθηκε με την αφάνεια του βασιλιά Περσέα από το πεδίο της μάχης. Είτε από την ανάγκη να επιτηρεί το πεδίο σε διάφορα απομονωμένα επεισόδια όπως επέβαλε η πολυδιάσπαση του εδάφους, είτε από λανθασμένη εκτίμηση, την κρίσιμη στιγμή της μάχης ο Περσέας δεν ήταν παρών. Ο στρατός, χωρίς την παρέμβαση της ηγεσίας του, γρήγορα διαλύθηκε και οι απώλειές του έφτασαν τους 25.000 νεκρούς, τραυματίες και αγνοουμένους. Οι Ρωμαίοι έχασαν κάπου 1.000.



Ο Περσέας κατηγορηθηκε για δειλία ενώπιον του εχθρού, φεύγοντας με το ιππικό του και εγκαταλείποντας τον στρατό αλλά αυτό είναι μάλλον ρωμαϊκή προπαγάνδα, αν υπολογίσουμε τον χαρακτήρα του βασιλιά, το παρελθόν του και το γεγονός ότι η επίλεκτη βασιλική φρουρά των 3.000 ανδρών έπεσε μέχρις ενός στο πεδίο.

Ο ίδιος ο Περσέας παραδόθηκε τελικά στον Παύλο και σύρθηκε σιδηροδέσμιος σε θρίαμβο στη Ρώμη. Τα βασιλικά του κτήματα διαμοιράστηκαν σε Ρωμαίους εποίκους, που στο εξής θα φτάσουν στα μακεδονικά εδάφη σε μεγάλα πλήθη, σφραγίζοντας σταδιακά την κυριαρχία της Ρώμης.


Στη συνέχεια οι Ρωμαίοι επιτέθηκαν εναντίον της Ηπείρου καταλαμβάνοντάς την και εξανδραποδίζοντας πάνω από 15.000 Ηπειρώτες. Η Ήπειρος υπήρξε εξίσου ισχυρός εχθρός της Ρώμης στο παρελθόν και συνέπραξε σε άλλες περιπτώσεις με τη Μακεδονία αλλά ήταν αμέτοχη σε εκείνη τη σύγκρουση.

ΠΗΓΗ:ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 22 Ιουνίου 168 π.Χ. : Μάχη της Πύδνας, οι Ρωμαίοι κατακτούν τη Μακεδονία