Με την ευκαιρία...
Asterios C
Μια έννοια που ποτέ δεν κατάλαβα και δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τον τρόπο που βλέπω εγώ τα πράγματα είναι το λεγόμενο κόστος ευκαιρίας. Η οικονομική θεωρία λέει πως στα κόστη για την παραγωγή ενός αγαθού πρέπει να συμπεριληφθεί η αξία ενός άλλου αγαθού που θα μπορούσε να παραχθεί με τους ίδιους διαθέσιμους πόρους αλλά δεν παράχθηκε εξ’ αιτίας της απόφασης/επιλογής να παραχθεί το πρώτο. Δηλαδή κοστολογείται ένα εναλλακτικό ενδεχόμενο και επιβαρύνει μια πραγματικότητα! Ναι, αλλά στην αγορά κυκλοφορούν πραγματικότητες, όχι ενδεχόμενα. Τα ενδεχόμενα βρίσκονται και θα παραμένουν στα κεφάλια των ληπτών αποφάσεων.
Κι εξηγώ που εντοπίζω το παρανοϊκό του πράγματος. Παίρνω την απόφαση να παράξω το αγαθό Α, ξοδεύοντας x και το πουλάω στην αγορά σε τιμή y. Θα μπορούσα να έχω παράξει το αγαθό Β, ξοδεύοντας πάλι x, αλλά να το πουλήσω στην αγορά στην τιμή z. Η έννοια του κόστους ευκαιρίας υπαγορεύει πως αν z-x > y-x έχω ζημία (!) της τάξης του (z-x)-(y-x). Άρα η απόφαση να παράξω Α είναι ζημιογόνος και πρέπει να εγκαταληφθεί. Από πού κι ως πού! Ζημία θα είχα αν και μόνο αν y
Πού κολλάει αυτό με το Νέο Κόσμο; Διαβάζω τόσα χρόνια διάφορα περί διαχείρισης εταιριών και ιδανικά μοντέλα ανάπτυξης που προσπαθούν να συνυπολογίσουν όσο το δυνατό περισσότερους παράγοντες, μεταξύ των οποίων σχεδόν πάντα το κόστος ευκαιρίας. Τα περισσότερα συγκλίνουν σε μια διατύπωση του στυλ: «Είναι καλύτερα να περιμένεις, αλλιώς έχεις χασούρα!», που στο δικό μου το μυαλό –και φαντάζομαι και σε αρκετά ακόμα- μεταφράζεται σε «Ο καλύτερος τρόπος για να παίξεις το παιχνίδι, είναι να μην παίξεις!». Βρε άντε από εδώ που θα κάτσω να μην κάνω τίποτα. Τι λέω εγώ να κάνεις; WAMα τους όλους. Όπλα και φαΐ για την πάρτη σου από την πάρτη σου! Κι αφού δεν μπορείς να χάσεις αυτό που ποτέ δεν είχες, θα σου μένει πάντα αυτό που όντως έχεις. Γιατί αν το καλοσκεφτείς εξ’ ορισμού, πραγματικότητα > ενδεχόμενο…
Comments
φερστ!
v!
Στους υπολογισμούς σου τα x, y, z δεν πρέπει να είναι ανα μονάδα προϊόντος, αλλα το σύνολο αυτών που θα παραξεις/ πουλησεις (ή έστω αναγωγή στη μονάδα). Απο και και πέρα μακροοικονομικά λαμβάνονται υπόψη και άλλοι παράγοντες. Γενικότερος κανόνας είναι ότι αν δεν επενδύσεις δεν θα κερδίσεις. Αυτό που υπολογίζεται είναι το ποσοστό ρίσκου αλλα και το είδος του κέρδους. Το κέρδος δεν είναι μόνο οικονομικό, μετριέται σε διασκέδαση, επιρροή, καταξίωση κλπ.
Οσο για το τι "λένε" εδώ μέσα, όπως δεν θα προσλαβεις έναν ταξιτζή να σου κάνει project management, έτσι και δεν θα ακούσεις τον καθένα σε αντίστοιχα θέματα.
Γιατί χρειάζεται σύνολο; Κάθε κύκλος ζωής μονάδας προϊόντος δεν καταχωρεί ένα αποτέλεσμα; Εφόσον πάντα μιλάμε για "πρωτογενές" κέρδος, ήτοι την απλή διαπίστωση πως τώρα έχω περισσότερα από πριν, και συνεχίζουμε την παραγωγή μονάχα μ' αυτή την παραδοχή στο ίδιο αποτέλεσμα δεν καταλήγουμε;
Εγώ προσωπικά και τον ταξιτζή θα τον άκουγα. Δε θα τον προσλάμβανα, μα αν είχε να με πει μια γνώμη θα την άκουγα.
An ertheis na doulepseis s'emena, tha pareis 7.5 grd. An pas se allon sthn agora tha pareis 14.5.
An esu thewreis oti tha exeis kerdos na ertheis s'emena, pes mou na sou anoiksw thesi xD
H oikonomia, opws kai h zwh h idia, einai enallaktika senaria, me to antistoixo apotelesma gia kathe senario.
Πού κολλάει αυτό με το Νέο Κόσμο; Otan katalavoume oti kai h e-zwh ennalaktika senaria einai, tha kanoume papades san xwra kai den tha meinoume sta tetrimena kai asfali!
Σίγουρα όμως ποτέ δεν θα έλεγα πως έχω 7 GRD ζημία. Αυτά τα λεφτά ποτέ δεν ήταν δικά μου, πως μπορώ να τα χάσω;
Εναλλακτικά σενάρια όμως υπάρχουν άπειρα. Μόνο η απόφαση τα κάνει πραγματικότητες. Κι άπαξ και ληφθεί η απόφαση τα εναλλακτικά ενδεχόμενα παύουν να υπάρχουν. Αν δεν υπάρχουν δεν μπορούν να είναι καλύτερα από κάτι που υπάρχει... 😉
Den prokeitai na vroume shmeio sunnenohsis, I can see it. Gi'auto kai den kanoume oloi gia oikonomologoi, allwste😛
(den lew oti esu den kaneis, mporei na eimai egw pou den kanw, ki as lew oti eimai xD)
Είμαι διατεθειμένος να κάνω συζήτηση. Είναι από τις λίγες "σίγουρες" επενδύσεις στο eRep! 😉
Έτσι και αλλιώς αυτός που δεν ασχολείται δε μπορεί και να επηρεαστεί από όσα μάλλον "κατακρίνεις" στο άρθρο σου.
Άρα, αυτός που διαβάζει θέλει και να μάθει. Πού είναι λοιπόν το κακό στην γνώση;
Διαφωνώ, γιατί θεωρώ τον άνθρωπο που διαβάζει οτι έχει μια στοιχειώδη διάκριση, οπου ότι του αρέσει το αποδέχεται, οτι τον ενδιαφέρει το ψάχνει και οτι δεν του αρέσει το αποδιώχνει. Παιχνίδι παίζει, όπως και να το δεις.
Σαφώς και η έρευνα και η μελέτη αποφέρουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Δεν υποστηρίζω πως είναι παντελώς ανούσιες, αλίμονο. Πώς θα υπήρχε πρόοδος άλλωστε αν ίσχυε κάτι τέτοιο; Αυτό που λέω είναι πως δε χρειάζεται να εγκλωβιζόμαστε και να ακινητοποιούμαστε στην διερεύνηση ιδανικών μοντέλων. Και πως είναι απαισιόδοξη προσέγγιση όπως και να το κάνουμε να θεωρούμε πως χάσαμε κάτι που ποτέ δεν είχαμε. Το σκεπτικό μου έχει να κάνει και με την έννοια της ολιγάρκειας ως κύριο συστατικό της ευδαιμονίας. Περισσότερο φιλοσοφική, παρά οικονομική η οπτική μου. Αλλά εκτιμώ πολύ οποιαδήποτε input. : )
Η ολιγάρκεια και απλότητα υπό το πέπλο της απάθειας είναι στα πιστεύω μου η μοναδικός δρόμος προς την πραγματική ευτυχία.
Προσωπίκά όμως σε αυτό το παιχνίδι, μου βγαίνει να το φτάσω σε σημεία άκρων και αυτό σημαίνει οτι χρησιμοποιώ τα δεδομένα για να βρω το ιδανικό, άσχετα αν το καταφέρνω ή όχι.
Έτσι όταν βρίσκω τον τρόπο να ξεφύγω από την μετριότητα, η ψευτο-ευτυχία μου αποκτά σάρκα και οστά.
Μήπως το ίδιο δεν ισχύει και για όλους τους άλλους;
Βέβαια εδώ μπαίνει και το θέμα ύπαρξης και αντικειμενικού προσδιορισμού του "ιδανικού"!
Αδερφέ εσύ παίζει κ να πέρναγες την Μπεϋζιανή του Δελλαπόρτα..
http://www.youtube.com/watch?v=R0I8drXHnWs
Δεν το υπολογίζεις ως χασούρα, αλλά ως διαφυγόν κέρδος.
Στο δημόσιο μπορεί να διωχθεί υπάλληλος για τέτοιο λόγο (πχ δήμαρχος/ταμίας επειδή είχαν πολά λεφτά στο χρηματοκιβώτιο κι όχι στην τράπεζα να τοκίζονται)
Αν όμως σε μετέπειτα υπολογισμούς εξισώνεις τα διαφυγόντα κέρδη με τα κέρδη. Π.χ. Κέρδη x, διαφυγόντα κέρδη y, άρα καθαρά κέρδη x-y, ποια η διαφορά αν δεν το ονομάζεις "χασούρα" αφού σα χασούρα το μετράς;
Κακώς κάνεις την διαφορά και την ονομάζεις χασούρα. Όπως είπα και στην πρώτη απάντηση, δεν είναι χασούρα, είναι διαφυγόντα κέρδη. Πάλι έχεις δηλαδή κέρδος αλλά λιγότερο
Κι εκεί είναι το πρόβλημα: Ο επιχειρηματίας στο τέλος της ημέρας μένει με την εντύπωση πως έχει "λιγότερο κέρδος"! Κι από πλευρά ψυχολογίας να το δεις, πόσο θετικό μπορεί να είναι; 😉
v
Αστέριε, έχε κατά νου, πως δεν υπάρχει μόνο ένα οικονομικό μοντέλο στον κόσμο ! Ούτε φυσικά και πως όλοι αποδέχονται όσα μας προβάλλονται τόσο στα βιβλία ως θεωρίες, όσο και στον πολιτικό και οικονομικό κόσμο της πραγματικότητας που ζούμε.Απλώς, μία ελίτ, έχει βρει τον τρόπο, να υποτάσσει τους πάντες με το χρήμα, το έχει αναδείξει ως δήθεν και καλά ως υπέρτατη ανάγκη, ώστε να περιορίζουν τις ανάγκες όλων, με το πρόσχημα πως τα αγαθά δεν επαρκούν για όλους ! Γιατί πχ νομίζεις πως κάνουν και τις κρίσεις; Για να σε μάθουν πως: 1.Η ανώτατη εξουσία δεν είναι ο λαός, 2.Η ανώτατη φυλή είναι αυτή που συγκεντρώνει πιο γρήγορα και πιο εύκολα το χρήμα ανά τον κόσμο, 3.Ουδείς μπορεί να φέρει αντίρρηση και να ομιλεί δημόσια εάν δεν υποτάσσεται ή εάν δεν ανήκει σε αυτήν τη φυλή, 4.Το σημερινό οικονομικό μοντέλο είναι απλώς φτιαγμένο, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα εκείνων των λίγων που συγκεντρώνουν το χρήμα μέσω των hedge funds και άλλων εταιρειών κλοπής (πχ πλήρωσες τη χασούρα του γαμπρού της Χίλαρυ πριν λίγες μέρες μέσω του ΟΔΔΗΧ της χώρας μας και δεν είπες κουβέντα, έτσι; Το αποδεχτήκαμε οι πάντες ! ) 5.Και κάτι ακόμα: κανείς οικνομολόγος δεν αποδέχεται το σημερινό οικονομικό μοντέλο, γιατί διαφορετικά δεν θα υπήρχαν οι οικονομολόγοι ! Απλώς λένε διάφορες θεωρίες και χαζομάρες για το πώς θα ήταν ένα ιδεώδες σύστημα.Αυτό δεν σημαίνει πως όλα όσα λένε πρέπει να τα αποδέχεσαι.Ίσα-ίσα, που πρέπει να ενεργείς με κριτική σκέψη, διαφορετικά δεν μπορεί να αλλάξει το σημερινό μοντέλο.Πάντως, μην περιμένεις θαύματα ε ! Δες πχ εκεί που εφαρμόστηκε πχ ο Κομμουνισμός, πώς εφαρμόστηκε, με τί βασανιστήρια για τον κόσμο και τί στερήσεις και καταπατήσεις δικαιωμάτων και ελευθεριών.Εμείς απλώς στη Δύση, λέμε δήθεν πως έχουμε δημοκρατικά πολιτεύματα, ώστε να καλύπτουμε τις καταπατήσεις διά των νόμων (δες πχ Μνημόνιο της χώρας μας) και να καλύπτουμε τους φασίστες παντός είδους.
Και όταν λέω φασίστες παντός είδους, δεν εννοώ μόνο πχ πολιτικά κόμματα που δήθεν τα στιγματίζουν, αλλά και εκείνους τους δήθεν δημοκράτες πολιτικούς, που υπογράφουν και εφαρμόζουν οικονομικές πολιτικές που μειώνουν το βιοτικό επίπεδο των λαών τους, για έναν και μόνον λόγο: να διατηρηθούν πάση θυσία αυτοί και τα παιδιά τους στην εξουσία και να είσαι εσύ στο δρόμο, επειδή έτσι θέλει η ελίτ που μαζεύει το χρήμα σε παγκόσμιο επίπεδο.Άλλο παράδειγμα ξέρεις που μπορείς να βρεις στα οικονομικά, είναι πως ντε και καλά, θα πρέπει να λαμβάνουμε το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μίας χώρας (δηλαδή διαιρώντας το ΑΕΠ/σύνολο του πληθυσμού της χώρας) χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη καν, πολλούς άλλους παράγοντες, όπως το μορφωτικό επίπεδο αυτής της χώρας, καθώς αυτός θεωρείται ένας ποιοτικός παράγοντας και δεν ανήκει ξέρεις στα οικονομικά μεγέθη !! Αυτό φυσικά ξέρεις γιατί συμβαίνει; Γιατί οι ΗΠΑ, το ΗΒ και άλλες χώρες, αμέσως εάν ελάμβανε κάποιος υπόψη και το μορφωτικό επίπεδο, θα βρίσκονταν στον πάτο, καθώς ιδίως στο ΗΒ, μορφώνεται μόλις το 3% του συνολικού τους πληθυσμού ! Και μετά, στο παίζουν και κοσμοκράτορες, τρομάρα τους ! Για μένα πάντως, πολύ καλά κάνεις και το αμφισβητείς από τώρα, αλλά πρότασή μου είναι: να μάθεις πρώτα καλά το σημερινό οικονομικό μοντέλο, ώστε να μπορέσεις να φτάσεις στην παγκόσμια ελιτ και από εκεί μέσα να την συντρίψεις και όχι από εδώ.Σωστόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοςςςςςςςςςςςςς;;;; (όπως λέει και ο Σεφερλής )
Χτυπάμε το σύστημα εκ των έσω; 😉
Σίγουρα οι φιλοδοξίες μου δε φτάνουν στην ανατροπή ενός οικονομικού μοντέλου. Απλά είναι ένας από τους όρους στην Οικονομία που δεν καταλαβαίνω. Όχι πως έχω μελετήσει κιόλας σχετικώς, αλλά λέμε τώρα.
"Δες πχ εκεί που εφαρμόστηκε πχ ο Κομμουνισμός, πώς εφαρμόστηκε, με τί βασανιστήρια για τον κόσμο και τί στερήσεις και καταπατήσεις δικαιωμάτων και ελευθεριών"
όχι ότι είμαι κομμουνιστής, ούτε τίποτα τέτοιο, αλλά μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι ο κομμουνισμός έτσι όπως τον οραματίστηκε ο μαρξ δεν υπήρξε ποτέ. απ' ότι θυμάμαι από όταν το είχα διαβάσει, ο κομμουνισμός περνά 3 στάδια, με το 3ο να είναι το τελικό και ο πραγματικός κομμουνισμός. όμως δεν μπόρεσε ποτέ να φτάσει εκεί γιατί ήταν δημιουργημένος να το πω έτσι, για άλλη χώρα. οπότε ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα αντέξει. (πολλοί παράγοντες άλλαξαν, και όταν μιλάμε για κάποιο εντελώς διαφορετικό μοντέλο, τότε και η παραμικρή λεπτομέρεια μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα).
να σε ρωτήσω πόσο χρονών είσαι??? Αυτο που προσπαθείς να πεις είναι αυτο που καταλαβαίνουν και τα παιδιά της 3η λυκειου (ΑΟΘ). Λέγεται πραγματικό κόστος, εναλλακτικό κόστος ή πιο απλά κόστος ευκαιρίας. Υπολογίζει πόσες μονάδες ενός αγαθού πρέπει να θυσιαστούν για να παραχθεί μία μονάδα του άλλου αγαθού. Όμως βασίζεται στην παραδοχή ότι η οικονομία παράγει δύο μόνο αγαθά (στο βιβλίο ψωμί και όπλα) και στο ότι η τεχνολογία όπως και οι διαθέσιμοι πόροι που λες (συντελεστές παραγωγής) είναι δεδομένοι. Επομένως δεν ειναι εναλλακτικά σενάρια και ιστορίες.... Απλά, έχεις κάποιους συντελεστές παραγωγής και προσπαθείς να τους συνδυάσεις έτσι ώστε να παράγεις αυτά τα δύο αγαθά σε εκείνες τις ποσότητες όπου θα ικανοποιημένος (ή ικανοποιημένοι στην περίπτωση μιας οικονομιας, δηλαδη μιας κοινωνιας). Φυσικά το ΚΕ (Κόστος Ευκαιρίας) συνήθως είναι αυξανόμενο αφού δεν είναι όλοι οι ΣΠ (Συντελεστές Παραγωγής) εξίσου κατάλληλοι για την παραγωγή και των δύο αγαθών. Γι' αυτο και πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος συνδυασμός.
Είμαι 23, "παιδί της Θεωρητικής", που ούτε έχει δει το εξώφυλλο του βιβλίου ΑΟΘ!
Asteria, eftiaksa mia nea oikonomiki thewria gia na kaluptei thn periptesi sou, xwris na diafwnei oute m'esena oute me tis mainstream economic theories. Esu ta skeftesai ta pragmata san Asterios, me tis dedomenes filosofikes sou apopseis, ki oxi san to robotaki h h epixeirish Asterios. Epomenos prospatheis na megistopoihseis thn utility sou kai oxi to kerdos souSth utility function sou yparxei mia metavliti pou legetai πραγματικότητες kai gia sena exei arketi aksia, megaluterh apo to opportunity cost.
px den pa na'xeis na epilekseis metaksu 2 identical jobs pou h mia tha sou dinei 1,000 euros kai h alli 100,000 euros. An dialekseis thn prwti, h metavliti πραγματικότητες posotikopoieitai sto 99,001 kai kseperna to OC twn 99k. Opote pali kersos exeis KAI se orous opportunity cost xD
Den kserw poso pasxei h thewria mou, den thn skeftika kai polu, alla sta oikonomika exoume mia eksigisi gia ola! (molis thimythika ti papades elega mia fora, prosferontas mia eksigisi giati enas suntelestis eixe to antitheto prosimo sta apotelesmata apo auta pou prosdokousame sth thewria 😃D)
Παραμετροποίηση! Σωστός! 😉 Για εξήγησε τώρα -αν έχεις διάθεση- τι αποτελέσματα θα είχε σε μια οικονομία (όποιου μεγέθους), αν εγώ ως Αστέριος έπειθα κι άλλους να έχουν την ίδια utility function;
thn putana mou, efrapsa reply kai mou vgazei crsf attack detected. fu!
briefly, auto pou tha ginotan einai oti h oikonomia tha itan ligotero apotelesmatiki, kathws den tha pername tis veltistes apofaseis apo oikonomikis apopsis. Thn idia stigmi, omws, ta eimastan pio xaroumenoi, kathws tha eimastan ikanopoihmenoi apo tis opoies apofaseis mas, xwris malista na kathomaste na psirizoume to kostos eukairias.
Sto telos mporei na eimastan pio ftwxoi kai pio xaroumenoi,m epivevaiwnontas to rhto "ta lefta den fernoun thn eutyxia" xD
το χρημα αν δε γυρναει επιφερει χασουρα.
μεγαλη περιοδος αποθηκευσης αγαθων κανει το χρημα να μη γυρναει και τουλαχιστον αν δε γινετε ζημιογόνο τότε ελαχιστοποιεί το κέρδος αν πχ ειχε κανει κυκλο 2-3-4-5 φορές