آغاز یک حرفه توسط یک آماتور

Day 4,012, 11:45 • Published in Iran Iran • by hani mastor

این جمله برای خودم جالب است:
«من تنها 11 روز است به این دنیا آمده ام»
دنیایی موازی دنیای دیگر.
تصور اینکه ایران کلا بگونه ای دیگر باشد. چه در قدرت اقتصادی، چه در قدرت سیاسی، چه در مناسبات اجتماعی. جالب است.
شاید این مجازی باشد، اما در چشم دیگران شما ایران هستید. رئیس جمهور، نماینده مجلس، احزاب، ارتش ها. تجربه روابط بین الملل، تجربه دموکراسی، تجربه جامعه مدنی، تجربه مدیریت اقتصادی و دیگر تجربه ها برای شخصیت حقیقی همه ما جلب و مهم است.

هنوز قضاوتی ندارم. فعلا مثل کودکی تازه به دنیا آمده فقط چشم هستم و گوش.
خوب به همه نگاه می کنم. رفتارها، کنش ها، واکنش ها.
فعلا می آموزم و می آزمایم.

درباره روزنامه:
هنوز نمی دانم چه چیزی می خواهم بنویسم. اما می خواهم مثل یک روزنامه نگار حرفه ای باشم. مصاحبه، یادداشت، تحلیل، مقاله و شاید گاهی مقالات ترجمه ای.

شاید به نظر شما ادبیات من خیلی کلیشه ای و کتابی باشد. اما قاعده روزنامه رسمی است دیگر. عادت می کنید.

رسانه (بخوانید روزنامه) رکن چهارم دموکراسی است. آیا این رکن در ایران مجازی نقش خودش را دارد؟ هنوز نمی دانم. به نظر شما دارد؟