Παππούδες...

Day 698, 01:00 Published in Greece Greece by athorybos

Συζητούσαν δύο παππούδες:

- Άσε ρε φίλε, τι έχω πάθει. Όλο ξεχνάω τελευταία. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά μαζί μου.

- Α, και εγώ το είχα, αλλά πήγα σε έναν γιατρό και με έκανε περδίκι. Μιλάμε φοβερός γιατρός!

- Αλήθεια; Πώς τον λένε, να πάω και εγώ;

- Πώς τον λένε ρε γα**το, πώς τον λένε ... Θυμάσαι έναν πόλεμο που είχε γίνει παλιά;

- Ποιόν λες, τον πρώτο παγκόσμιο;

- Όχι, πιο παλιά.

- Την επανάσταση του 1821;

- Όχι, ακόμα πιο παλιά. Στην αρχαία Ελλάδα ...

- Τον Πελοποννησιακό;

- Όχι μωρέ... Έναν που είχε γίνει για μία γυναίκα;

-Α, τον Τρωικό λες!

- Αμ, μπράβο! Πώς την λέγαν την γυναίκα αυτή;

- Ωραία Ελένη.

Γυρνάει και φωνάζει ο παππούς:

- Ελένη; Ρε θύμησέ μου... Πώς τον λέγανε τον γιατρό που πήγαμε;



Ήταν όλα τα εγγόνια μαζεμένα γύρω απ' τον παππού στην αυλή και του έκαναν παρέα. Εκείνος τα άκουγε αμίλητος κοιτώντας μακριά προς τον ορίζοντα. Κάποια στιγμή ξαφνικά χάνει την ισορροπία του και γέρνει προς τα δεξιά.

Όλα τα εγγόνια άρχισαν να φωνάζουν:

- "Ο παππούς, ο παππούς, ο παππούς."

Οι πιο ψύχραιμοι τον στήριξαν και τον έφεραν πάλι στα ίσα του. Τον ρώτησαν αν είναι καλά και κείνος έγνεψε καταφατικά.
Πέρασε λίγη ώρα και στα καλά καθούμενα ο παππούς γέρνει προς τα αριστερά. Το σκηνικό το ίδιο, οι μισοί ούρλιαζαν - "Ο παππούς, ο παππούς, ο παππούς." και οι άλλοι μισοί έτρεχαν να το στηρίξουν. Aφού τα κατάφεραν και περνά στιγμιαία ο πανικός γυρίζει ο παππούς και τους λέει:

- "Τι θα γίνει ρε παιδιά, θα με αφήσετε να κλάσω επιτέλους;"